Mijn ervaring als digital nomad in Lissabon

Hoi allemaal! Inmiddels verblijf ik alweer ruim 5 weken in Lissabon om hier te werken als digital nomad. Ondanks dat ik hier nog wel even blijf, durf ik al wel een voorzichtige conclusie te trekken over mijn tijd hier. Ik krijg via Instagram regelmatig de vraag hoe het me bevalt in Lissabon en of ik nog terug kom (haha!). Daarom leek het me leuk om een artikel te schrijven over mijn ervaring als digital nomad in Lissabon. Lees gauw verder!

Waarom als digital nomad naar Lissabon?

Om te voorkomen dat dit artikel chaotisch wordt, gaan we eerst even terug in de tijd. In 2018 ging ik voor het eerst naar Lissabon, samen met een vriendin. Lissabon had direct mijn hart gestolen en ik wist zeker dat ik deze stad nog vaker ging bezoeken. Ik had nooit eerder nagedacht over (tijdelijk) emigreren, maar ik weet nog dat het die week door mijn hoofd ging.

In 2020 ging ik na het verbreken van een relatie met een narcist voor het eerst alleen naar Lissabon, om alles weer even op een rijtje te krijgen. Toen ontstond eigenlijk de wens om voor langere tijd naar Lissabon te gaan, omdat ik me hier zo thuis voelde. Niet alleen is Lissabon een prachtige stad en schijnt het zonnetje er vaak, je hebt er ook heel veel leuke hotspots.

De voorbereidingen voor mijn reis

Begin 2020 had ik net een nieuwe parttime baan en natuurlijk kwam corona om het hoekje kijken. Toen ik eind februari naar Lissabon ging, wist niemand nog wat de impact was. Als ik eraan denk dat Nederland nog geen twee weken na mijn terugkomst in lockdown ging, krijg ik gewoon kippenvel haha.

Het was in ieder geval wel duidelijk dat ik voorlopig nergens heen ging. Althans, ik ben in 2020 nog wel op vakantie naar Kos en in het najaar weer naar Lissabon en Porto geweest. Maar, mijn plannen om voor langere tijd als digital nomad in Lissabon te wonen en te werken leken nog heel ver weg.

Eind 2020 werkte ik samen met een businesscoach en zij schudde me wakker. Ik had bij haar namelijk mijn wens uitgesproken om locatie onafhankelijk te kunnen werken. Ik wilde weer fulltime gaan ondernemen en me 100% vrij voelen. Niet alleen voelde ik me opgesloten door corona, maar ook door mijn baan en woonplaats. Ik zat in een sleur en ik wist niet hoe ik eruit moest komen. Met mijn businesscoach heb ik een concreet stappenplan gemaakt, zodat ik me kon voorbereiden voor Lissabon

Ik breidde mijn online aanbod uit en ik verzamelde meer freelance en blog-opdrachten. Opdrachten die ik overal ter wereld zou kunnen doen, wanneer ik wilde. Het plan was om net voor mijn reis mijn baan op te zeggen, maar dit heb ik uiteindelijk al een paar maanden eerder gedaan. Zo kon ik alvast vooruit werken en mijn eerste Photoshop cursus lanceren.

Verblijven in verschillende Airbnb’s

Hoe goed ik mijn werksituatie ook had voorbereid, mijn voorbereiding voor Lissabon zelf was echt ruk. Haha. Achteraf bleek dit dan ook een van de allergrootste leermomenten, mocht ik ooit weer als digital nomad naar het buitenland gaan. Ik ben altijd heel relaxed als het om reizen gaat, misschien wel iets te relaxt. Een hotel boek ik gerust een dag van tevoren en mijn koffer pak ik vaak op dezelfde dag nog in.

Ik heb vliegangst en mijn theorie is dat daardoor andere mogelijke stressfactoren naar de achtergrond verdwijnen. Zodra ik met beide benen op de grond sta, kan ik pas weer nadenken, haha. Een vriendin van mij ging eerst een weekje met mij mee en twee dagen voor vertrek had ik een hotel voor ons geboekt. Eenmaal aangekomen bij het hotel, bleek dat ‘ie niet (meer) bestond. Heel erg balen natuurlijk, maar zelfs toen had ik (nog) geen stress.

Iets waar ik al snel achterkwam, was dat het knap lastig is om in Lissabon onderdak te vinden. Zeker omdat mensen weer meer gaan reizen nu ze gevaccineerd zijn. Vorig jaar was het in Lissabon echt uitgestorven en had je de accommodaties voor het uitkiezen. Dit was dus iets waar ik me totaal in had vergist en dit is eigenlijk tekenend geweest voor mijn reis. De accommodaties (schrikbarend weinig) die ik nog kon boeken via Airbnb waren of ver uit het centrum of best wel prijzig.

Zo betaalde ik voor een appartement €880 voor 23 nachten en deelde ik de keuken en de badkamer ook nog met 3 anderen. Ik had dus alleen een eigen slaapkamer (gelukkig wel met balkon!). Het financiële plaatje viel me dus vies tegen, zeker omdat ik van plan was om best wel lang te blijven.

Mijn hele reis uitstippelen

Waar ik ook moeite mee had, is dat ik niet de vrijheid had waar ik op had gehoopt. Omdat het dus zo moeilijk bleek om een appartement te vinden, moest ik al vrij snel mijn hele reis uitstippelen. En moest ik soms best wel lang op bepaalde plekken blijven waar ik me niet echt comfortabel voelde. Ook de vliegtickets werden al gauw duurder, dus boekte ik ook maar alvast een ticket terug.

Ondanks dat ik eigenlijk gewoon lekker in Lissabon wilde blijven ‘totdat ik naar huis wilde gaan.’ Dit bleek in de realiteit dus niet haalbaar omdat ik een einddatum had. Er waren namelijk wel een paar momenten dat ik dacht, het is mooi geweest, maar dat ik dus niet weg kon.

Werken als digital nomad in Lissabon

Door al het gedoe en geregel met de Airbnb’s kon ik me in het begin niet echt concentreren op mijn werk. Ik moest enorm mijn draai vinden in het eerste appartement waar ik in mijn eentje verbleef (voor 23 nachten). Eigenlijk vond ik het veel te duur voor wat het waard was, het was niet schoon en de voorzieningen waren erg basic. Het duurde wel een week voordat ik dit kon loslaten en mij volledig op werk kon storten.

Ik ging ook regelmatig even buiten de deur werken, omdat in mijn kamer de muren soms op me af kwamen (dat had ik in Nederland ook). Inmiddels heb ik een hoop fijne werkplekken voor digital nomads in Lissabon ontdekt. Ik wilde in Lissabon ook een nieuwe Photoshop cursus opnemen, maar dit bleek onmogelijk. Het was zo gehorig in elk appartement waar ik verbleef, dat ik geen voice-overs kon doen.

Introvert, of toch niet?

Wat ik in Lissabon wel heel erg miste waren sociale activiteiten. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik alleen maar aan het werk was, of het nou zondag of maandag was. Ik had hier wel wat mensen leren kennen, maar ik voelde me er niet echt comfortabel bij om bijvoorbeeld met hun te gaan stappen. Ook dat ik me hier moet laten testen om te stappen (ik ben niet gevaccineerd) was best wel een drempel. Ik wil natuurlijk ook echt niks oplopen hier.

Daarnaast was in het eerste hotel mijn geld gestolen en ben ik sowieso in het buitenland altijd wel op mijn hoede. Al helemaal nu ik alleen ben. Gelukkig komen mijn vriend en vriendinnen deze maand langs en met hun ga ik heel veel leuke dingen doen. Maar de weken totdat ze komen voelden echt als 20 jaar, haha. Dit was ook iets waar ik me van tevoren een beetje op had verkeken, omdat ik het als introvert juist heel fijn vind om alleen te zijn. Maar dit was blijkbaar iets teveel alleen ;-).

Conclusie van mijn digital nomad avontuur in Lissabon

Het grappige is dat ik voor mijn reis dacht dat ik in een sleur zat. Nu ik in Lissabon ben besef ik dat ik toch best wel lekker ga op routines. En dat er een verschil is tussen sleur en routines, en dat verschil kun je zelf maken ;-). Ik vond het best lastig om mijn draai te vinden in het eerste appartement, omdat ik het er niet comfortabel vond.

Dit beïnvloedde uiteindelijk ook mijn gemoedstoestand en mijn werkflow. Mocht ik dit ooit nog eens doen, dan zorg ik ervoor dat ik een groter budget heb en een comfortabeler plekje kan betalen. Ik vond het toch niet zo prettig om een appartement te delen, althans, niet voor 23 dagen. Uiteindelijk raakte ik door deze randzaken best wel snel afgeleid, maar dit is wel iets wat ik zou kunnen voorkomen.

Achteraf gezien had ik ook graag meer research willen doen en ver van tevoren een accommodatie willen boeken. Ik ben dus zo’n type van ‘het komt zoals het komt’, maar dat is gewoon niet handig als je als digital nomad in het buitenland gaat werken. In ieder geval, in Lissabon werkte het totaal niet.

Ondanks dat ik het fantastisch heb in Lissabon, is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Vooral externe factoren waren daar dus de oorzaak van. Ik schrijf dit artikel dan ook met gemixte gevoelens. Maar ik ben heel blij dat ik als digital nomad in Lissabon mag wonen en werken, want dit was al heel lang mijn droom!

Ik heb in Nederland heel veel fijne mensen om me heen en mijn leven ziet er zo anders uit (in positieve zin!) dan 1,5-2 jaar geleden. Vorig jaar had ik bijvoorbeeld meer vluchtgedrag en dat had ik deze keer totaal niet. Overigens dacht ik wel dat ik echt tijd voor mezelf nodig had en dat dit goed voor me zou zijn, maar daar ben ik nu niet zeker van. 2021 was namelijk een jaar vol hoogtepunten en ook een van mijn gelukkigste jaren tot nu toe.

Ik vond het ook best lastig om mijn vriend ‘achter te laten,’ ondanks dat hij me volledig steunde in mijn keuze. Wonen en werken als digital nomad in Lissabon is een rollercoaster, maar ik had het echt niet willen missen! Binnenkort komt er een artikel online over wat ik heb geleerd van mijn tijd hier.

Heb jij weleens langere tijd in het buitenland gewoond en gewerkt?

Bewaar dit artikel via Pinterest: