Ik heb lang nagedacht of ik dit artikel wel wilde schrijven, maar uiteindelijk heb ik toch besloten om het te doen. Ik vind namelijk dat dit verhaal verteld moet worden en ik wil het taboe doorbreken. Met mijn verhaal hoop ik anderen te kunnen helpen, die in eenzelfde situatie zijn beland als ik destijds. Ik heb lang aan dit artikel gewerkt, omdat een narcistische persoonlijkheidsstoornis nogal complex is. Daarnaast wilde ik niet alleen mijn eigen ervaringen met een narcist delen, maar ook meer inzicht geven in de denkwijze van een narcist.
Wat is een narcistische persoonlijkheidsstoornis?
Laten we even bij het begin beginnen. Ik kan me goed voorstellen dat niet iedereen bekend is met de term narcisme. In het begin dacht ik ook dat narcisme betekende dat iemand gewoon een arrogante kwal is. Overigens heeft iedereen een aantal gezonde narcistische trekken. “In de psychiatrie spreken we pas van een narcistische persoonlijkheidsstoornis als grootheidswaan en egoïsme voortdurend en overheersend zijn in het karakter. Hierdoor lijdt niet alleen de narcist zelf, maar ook zijn omgeving.” – Bron: Mentaalbeter.nl
Disclaimer: In dit artikel gebruik ik ‘hij,’ om de narcist mee aan te duiden, maar een narcist kan natuurlijk ook vrouwelijk zijn.
Ik vond het lastig om te bepalen wat ik wel en niet wilde vertellen. Ik heb in één artikel niet genoeg ruimte om alle manipulatietactieken van een narcist te delen en hierbij ook mijn ervaringen te delen. In de tekst link ik naar YouTube-video’s die dieper ingaan op het onderwerp. Mocht je geïnteresseerd zijn in de narcistische persoonlijkheidsstoornis of zelf te maken hebben met een narcist, dan kun je deze video’s kijken.
Even wat achtergrondinformatie: In 2017 belandde ik in een destructieve relatie met een narcist (narcistische persoonlijkheidsstoornis). In oktober 2019 verbrak ik de relatie en pas toen vielen alle puzzelstukjes op zijn plek.
Kenmerken van een narcist
- Narcisten zijn ervan overtuigd dat zij meer ‘bijzonder’ zijn dan andere mensen.
- Constante hang naar bewondering.
- Een gebrek aan empathie
- Gespeeld charmant zijn
- Verslaafd aan aandacht krijgen
- Agressief gedrag vertonen
- Gebrek aan emoties
- Een groot ego
- Macht willen hebben
- Gebrek aan berouw of schuldgevoelens
- Extreem jaloers zijn
Waarom koos de narcist mij?
Nadat ik de relatie verbrak (kom ik zometeen op terug) was ik natuurlijk benieuwd naar antwoorden. Ik heb de afgelopen tijd heel veel onderzoek gedaan naar narcisme, zo ook naar hun doelwitten. Narcisten gaan op zoek naar empathische personen, omdat deze personen de kwaliteiten hebben die de narcist mist. Een narcist zoekt juist de kwaliteiten in een partner die hij zelf niet heeft, om hier zijn eigen leegte mee te kunnen opvullen. Een empatisch persoon kan feilloos de gevoelens en emoties van anderen aanvoelen en is een echte vredestichter. Ik was me er nooit van bewust dat ik empatisch ben, omdat ik dit als normaal gedrag beschouw.
Empaten zijn open en laten emoties zien, zijn eerlijk over wat ze denken of voelen en geven, sneller dan andere mensen, hun vertrouwen. Daarnaast doen empaten veel aan zelfreflectie, iets waar een narcist niet toe in staat is. Narcisten willen deze goede eigenschappen uit hun doelwit trekken, omdat ze jaloers zijn op deze eigenschappen. Het zijn kwaliteiten die ze zelf niet bezitten, omdat ze geen eigen identiteit hebben. Als gevolg van een diverse (jeugd)trauma’s zijn ze het contact met zichzelf volledig verloren. Het narcistische masker zorgt ervoor dat ze niet hoeven te dealen met de pijn en leegte die ze diep vanbinnen voelen.
Toen ik aan deze relatie begon, wist ik dus helemaal niet dat ik empatisch was. Voor mij zijn kwaliteiten als het tonen van empathie en eerlijk zijn gewoon normaal. Ik heb eerder een lange, gezonde relatie gehad en ook daarna heb ik geen negatieve ervaringen gehad met jongens. Daarnaast heb ik, als empatisch persoon, een sterk ontwikkelde intuïtie. In een ruimte kan ik emoties van anderen aanvoelen en zelfs overnemen. Dit is ook een van de redenen dat ik snel moe en overprikkeld ben, als ik me in gezelschap begeef. Daarom hecht ik ook veel waarde aan alleen zijn. Juist doordat ik ‘goed’ en ‘slecht’ snel kan filteren met mijn intuïtie, was ik in de veronderstelling dat ik niet aantrekkelijk zou zijn voor slechte personen.
Ik zal zo goed mogelijk proberen uit te leggen waarom mijn intuïtie bij mijn narcistische ex in het begin niet werkte. Een narcist is ‘leeg’ vanbinnen en is in staat om valse identiteiten aan te nemen, waardoor er verwarring ontstaat. Narcisten spiegelen als het ware jouw gedrag, waardoor het in het begin lijkt alsof ze ook empathisch zijn. Ze weten immers dat dit goede kwaliteiten zijn, die zij zelf niet bezitten. Op internet kun je heel veel lezen over waarom narcisten en hooggevoelige mensen elkaar aantrekken.
Maar er is nog een reden dat een narcist baat heeft bij iemand met goede kwaliteiten. Deze persoon is namelijk een perfecte dekmantel. Buitenstaanders zullen vrijwel nooit geloven dat de narcist in kwestie een slecht persoon is. Hoe zou een goed persoon met gezond verstand anders voor hem zijn gevallen en het zo lang met hem hebben volgehouden? Narcisten zijn de beste toneelspelers en kunnen glashard liegen.
Spiegelen
In het begin had ik dus niet in de gaten dat ik met een narcist te maken had. Wel vond ik het erg lastig om hem te ‘lezen,’ ik kende hem al wat langer, maar ik wist nooit wat ik ermee moest. Eerst praatten we af en toe wat via Facebook Messenger, totdat hij mijn nummer vroeg (na een klein halfjaar). Ik vond hem in het begin maar vaag, maar ik vond hem ergens ook wel interessant (juist omdat ik hem niet kon lezen). Vanaf toen werd er meer gepraat en in maart 2017 gingen we voor het eerst op date.
Ik had nog niet meteen argwaan, omdat hij heel makkelijk was in de omgang. We leken veel overeenkomsten te hebben en hij vroeg ook regelmatig wat ik deed en hoe het met me ging. Als we afspraken kwam hij op de afgesproken tijd opdagen. Hij zei precies de juiste dingen, de communicatie verliep soepel, niks aan de hand tot zover. Zoals ik net al zei spiegelen narcisten gedrag. Ze kunnen ook tijdelijk bepaalde karaktertrekken, emoties en eigenschappen overnemen. Dit zijn eigenschappen die zij zelf niet hebben, maar waarvan ze weten dat het goede en gezonde eigenschappen zijn. Zij spiegelen jouw gedrag, zodat je denkt dat je te maken hebt met een gezond en empatisch persoon.
Wel viel het me op dat hij weinig losliet over zichzelf, hij vroeg mij wel de oren van het hoofd. Hij had moeite met het vertrouwen van mensen, omdat hij in het verleden (naar eigen zeggen) vaak gekwetst is. Moeilijke jeugd, gestoorde exen, vrienden waar hij mee is gebroken, omdat ze volgens hem ‘vals’ en ‘egoïstisch’ zijn. Hij wist het allemaal zo overtuigend te brengen, dat ik medelijden met hem kreeg. Het zal je waarschijnlijk niet verbazen dat narcisten ook pathologische leugenaars zijn, liegen is hun natuur. Door in de slachtofferrol te kruipen, kon hij een beroep doen op mijn empathisch vermogen. Als empatisch persoon ga je uit van het goede in mensen en ik wilde hem maar al te graag laten zien dat niet alle mensen (vrouwen) slecht zijn. In het begin dacht ik: hoeveel pech kan iemand hebben, door steeds de verkeerde persoon te treffen? Niet wetende dat HIJ juist ZELF de verkeerde persoon is en het spelen van het slachtoffer slechts een manipulatietactiek is…
Projectie
Hoewel het begin vrij soepel verliep, ontstonden er na een aantal maanden al conflicten. De communicatie verliep stroef en het leek alsof ik geen contact meer met hem kreeg. Hij reageerde steeds vaker bot en kortaf en ik dacht steeds vaker dat ik iets fout deed. De narcist gaat na een tijdje over op andere manipulatietechnieken, omdat hij geen energie meer heeft om zijn empathische masker op te houden. Logisch, want hij is helemaal niet empatisch. Na de fase van ‘spiegelen’ gaat de narcist over op ‘projectie.’ Alle kwaliteiten waarvoor ze in eerste instantie op je vielen, zullen ze nu onderuit halen, zodat ze zich beter gaan voelen over zichzelf. Ze zullen zeggen dat je deze kwaliteiten niet bezit, om zo een reactie bij je uit te lokken. Ze willen dat je je gaat verdedigen of dat je je excuses aanbiedt, dat is hun ‘narcistische voeding.’ Bij een narcist draait alles om aandacht, of het nou positief of negatief is, dat maakt ze niet uit. Enkele voorbeelden uit onze Whatsapp-geschiedenis:
– ‘Je kunt wel merken dat je enigs kind bent, je bent totaal niet zorgzaam’
– ‘Je verplaatst je totaal niet in mij’
– ‘Je denkt niet na voor degene die je lief hebt’
– ‘Je bent niet oprecht lief, er is altijd een vorm van eigenbelang’
– ‘Je zuigt energie in plaats van dat je het geeft’
– ‘Ik trap niet in jouw spelletjes’
– ‘Ik ga niet mee in jouw slachtoffertje spelen’
Het ‘grappige’ is dat ik al vrij snel door had dat er iets niet klopte. In onze WhatsApp geschiedenis kon ik duidelijk de patronen zien. Zo vroeg ik een keer aan hem: ‘Waarom projecteer je jouw problemen op mij?’ Terwijl ik nog helemaal niks wist over de narcistische persoonlijkheidsstoornis!!! Dat is dus exact wat narcisten doen: ze projecteren hun EIGEN gebreken op JOU!!! Ze willen dat je aan jezelf gaat twijfelen en dat je nog meer je best gaat doen om hun vertrouwen te winnen. Als empaat ben je namelijk in staat tot zelfreflectie en ook al weet je diep vanbinnen dat het niet klopt wat de narcist over je zegt, het zet je aan het denken. Ik confronteerde hem al snel met zijn gedrag en daar houden narcisten helemaal niet van: in hun eigen valse realiteit doen ze namelijk nooit iets fout!
Natuurlijk is het niet allemaal ellendig, want de narcist weet dat je anders snel zult vertrekken. Ze zullen er dus ook alles aan doen om je bij zich te houden. Er zijn dus ook momenten van valse hoop. En er zijn momenten waarop je denkt dat jij het bij het verkeerde eind hebt en dat het allemaal wel meevalt. Ze faken empathie door lieve dingen te zeggen of iets leuks met je te doen. Narcisten zijn meesters in manipuleren! Ook maken ze graag gebruik van de manipulatietactiek future faking: ze beloven je van alles in de toekomst, wat nooit gaat gebeuren. Een vakantie die nooit gaat plaatsvinden, het weekendje weg dat nooit wordt geboekt en het huis dat er nooit gaat komen. Geloof mij, met een narcist in je leven zal niks volgens plan verlopen. Ze gooien op het laatste moment altijd roet in het eten. De momenten dat ze hun afspraken wél nakomen zijn de momenten dat ze voelen dat je er klaar mee bent. Ze moeten dan weer even hun best doen, maar je zult merken dat dit slechts van korte duur is.
Ik had vrij snel door dat ik meer gaf dan dat ik van hem ontving, omdat ik eerst zijn vertrouwen moest winnen. Hij had immers al het een en ander meegemaakt en dus begreep ik, als empatisch persoon, waarom hij bepaalde dingen zei en waarom hij niet bij zijn gevoelens kon komen. Ik vond het ook niet erg om alsmaar te blijven geven, omdat ik me toentertijd sterk genoeg voelde om dat te doen. Uiteindelijk zou ik het terugkrijgen, was mijn veronderstelling. Maar, ik weet nu: hoe meer je geeft, hoe meer controle de narcist over je heeft en juist hoe minder je zult terugkrijgen.
Maar goed, na een aantal maanden begon ik dus argwaan te krijgen. We sliepen een nachtje in een hotel, maar het was allesbehalve gezellig. Er was juist meer afstand tussen ons dan ooit. Als ik er nu aan terugdenk, krijg ik weer dat onaangename gevoel in mijn onderbuik. Achteraf gezien heb ik mijn intuïtie zo vaak en zo hard de kop ingedrukt, omdat hij altijd wel smoesjes had. Hij was druk met werk of hij had stress van stage, ik moest hem maar gewoon even met rust laten… Alsof het zo moest zijn stuitte ik die avond toevallig op een online artikel over emotionele mishandeling. Ik herkende het bijna helemaal, maar ik wilde het gewoon niet geloven. Zoiets zou mij toch nooit overkomen???
Minimaliseren
Wanneer je de narcist wijst op zijn gedrag, zal hij zeggen dat je overdrijft of dat je je aanstelt: ‘Ik bedoelde het helemaal niet zo.’ Een narcist vindt jouw gevoel onbelangrijk, want alles moet om hem draaien. Op deze manier wil hij controle houden over jou en hun valse zelfbeeld. Het doelwit verliest na verloop van tijd de grip op de realiteit en wordt onzeker. Door een ander te minimaliseren, kunnen narcisten hun eigen ego boosten. Ik vind het iets te persoonlijk om hier inhoudelijk op in te gaan, maar mijn ex minimaliseerde onder andere mijn werk, opleiding en soms zelfs mijn uiterlijk. Bijvoorbeeld door te zeggen ‘Ik dacht al dat je het niet zou begrijpen.’
Maar er zijn nog meer manieren waarop de narcist je zal proberen te minimaliseren. Ze zullen namelijk alles proberen om over je grenzen heen te gaan. Je zult ook merken dat het vrijwel onmogelijk is om concrete afspraken te maken (op bepaalde tijdstippen). Het is bizar, maar dit doet de narcist dus met opzet. Hiermee rekken ze jouw grenzen steeds een beetje verder op, totdat je het zelf niet eens meer door hebt. Dit kunnen ze later tegen je gebruiken, wanneer het nodig is (bijvoorbeeld als ze vreemdgaan).
Ook hiervan heb ik genoeg voorbeelden, waaronder (bijna) altijd te laat komen, zich niet aan afspraken houden en afspraken last minute verplaatsen. Of op vakantie: niet het briefje van 5 uit mijn portemonnee pakken (zoals afgesproken), maar het briefje van 20 en dit niet tegen mij zeggen. Mij ‘s nachts wakker bellen terwijl ik lig te slapen. Relatief onschuldig zou je denken, maar bij dit soort situaties gaan mijn alarmbellen vanaf nu al rinkelen. De extremere voorbeelden bespreek ik liever niet, maar die waren er zeker ook.
Daarnaast wil de narcist ten alle tijde de controle houden over de situatie, en over jou. Alles moet gebeuren op zijn voorwaarden. In het begin verwarde ik dit met zelfverzekerdheid, maar dit is dus precies het tegenovergestelde. Dit is wederom een tactiek om hun echte, onzekere ik te verbergen. Met een narcist zul je nooit tot een compromis komen, je trekt altijd aan het kortste eind. Heb je ooit te maken gehad met een narcist, dan kun je vast en zeker beamen dat je nooit een normaal gesprek met ze kunt voeren. Discussies lopen altijd uit op ruzies, omdat ze zich simpelweg niet in jou kunnen en willen verplaatsen.
Jaloers
Wat je ook zult merken, is dat narcisten extreem jaloers en bezitterig zijn. Narcisten zijn heel goed in slachtoffer spelen, waardoor je medelijden met ze krijgt. Ze zullen claimen dat ze mensen niet vertrouwen en dat ze willen dat je 100% voor ze gaat. Mijn ex sprak slecht over mijn mannelijke vrienden, ze waren volgens hem geïnteresseerd in meer. Ik herinner me nog zijn letterlijke woorden, op een van onze eerste dates: ‘Ik wil niet dat mijn vriendin andere jongens het idee geeft dat ze een kans maken.’ Het gebeurde weleens dat we samen ergens waren en dat we een jongen tegenkwamen die ik kende van vroeger. Vervolgens sloeg de sfeer helemaal om en kreeg ik een soort kruisverhoor. Hij was constant op zoek naar bevestiging.
Het zal je vast niet verbazen dat een narcist andere regels heeft voor zichzelf. Zelf hebben ze, achter jouw rug om, wel contact met anderen. Hetzij exen, hetzij nieuwe ‘bronnen.’ Ook in real life kunnen ze praatjes aanknopen met anderen, gewoon waar je bij staat. Heel slim, want daardoor denk je dat ze niks te verbergen hebben. En als je er wel wat van zegt, zullen ze zeggen dat er geen reden is om jaloers te zijn en dat je ze niet zo moet claimen.
Sabotage
Tijdens mijn onderzoek naar de narcistische persoonlijkheidsstoornis stuitte ik op nog een techniek van de narcist, namelijk: sabotage. In de relatie was ik over het algemeen ontzettend veerkrachtig, dat is ook de reden dat ik het zo lang heb volgehouden. Na een gezellige dag met familie of vriendinnen kon ik weer helemaal opladen en was ik helemaal niet bezig met mijn ex. Dit vinden narcisten niet leuk, want zij willen ten alle tijde de aandacht hebben. Zelfs als ze die dag ook met anderen doorbrengen!!! Ze gunnen het je niet om een leuke dag te hebben, dus gaan ze de boel saboteren. Ik kan me herinneren dat ik weleens zei: ‘Ik had zo’n leuke dag, waarom moet je het nou weer verpesten?’ Een leuke dag eindigde bij ons altijd in een conflict, zelfs als we niet samen waren. En weer vielen de stukjes van de narcistische puzzel in elkaar.
Ook op vakantie willen narcisten de boel graag saboteren. In oktober 2017 gingen we samen op vakantie naar Turkije. Het was een soort make it or break it, omdat hij twijfelde. Ik twijfelde ook, maar ik wilde mijn twijfels niet laten merken, omdat hij mij anders niet meer zou vertrouwen. De eerste avond in Turkije vroeg hij of ik zijn vriendin wilde zijn, maar hij had nog wel iets op te biechten. Hij had in de tijd dat wij aan het daten waren (en hij me zelfs op kwam zoeken in Kroatië) nog één keer iets met een ander gedaan. Natuurlijk was onze vakantie in Turkije het perfecte moment om dat te vertellen, ik kon immers niet weg! Die avond mocht ik ook genieten van een knap staaltje narcistisch acteerwerk: ik heb hem voor het eerst zien huilen.
Na dit nieuws twijfelde ik natuurlijk gigantisch, het was echt een klap in mijn gezicht. Maar de vakantie moest nog beginnen en ik wilde het wel een beetje gezellig houden. Ik gaf hem het voordeel van de twijfel, wel met een side note: hij kreeg één kans. We zetten onze relatie openbaar op Facebook, dat gaf me toch enigszins een goed gevoel. Al die tijd ervoor wilde hij onze relatie namelijk geheim houden, omdat hij niet wilde dat mensen gingen ‘stoken’ (lees: aan mij zouden vertellen dat hij vreemdging).
Over sociale media gesproken: mijn ex wilde NOOIT een foto van ons op sociale media. In het begin vond ik dat niet zo erg, ik deelde immers al zoveel van mijn leven online. Na een tijdje begon ik me daar steeds vervelender over te voelen, maar zoals altijd had hij hierover ook zijn woordje klaar. Hij wilde werk en privé gescheiden houden en hij vond onze ‘relatie’ iets van ons, wat niet iedereen hoefde te weten en te zien. Ook al wist vrijwel iedereen in onze omgeving van onze relatie. Na een tijdje vond hij het prima als ik af en toe een foto in mijn verhaal plaatste of dat ik soms een Instagram foto postte van ons samen. En dat is maar goed ook, want anders wist ik niet wat ik nu weet (daarover later meer).
Ook na Turkije twijfelde ik gigantisch over de relatie, maar dit heb ik nooit echt laten merken. Ik had het gevoel dat ik al zover gekomen was en ik wilde ons gewoon niet opgeven. In slechts een halfjaar had ik al zoveel ‘doorstaan,’ dat er ongetwijfeld betere tijden moesten komen. Eerlijk gezegd heb ik mijn gevoelens destijds een beetje verdrongen. Wel gebruikte ik in de periode daarna steeds vaker de term ‘narcist’ als we ruzie hadden. Zowel tegen hem als tegen mijn vriendinnen, wanneer ik over hem sprak. Ik weet niet meer precies wanneer ik me nou echt ging verdiepen in de narcistische persoonlijkheidsstoornis, maar het is in ieder geval duidelijk dat ik wat op het spoor was. Ondanks mijn vermoedens had ik nog steeds niet de kracht om op te stappen. Het was alsof ik steeds wachtte tot het weer zou escaleren, zodat ik weer een bevestiging kreeg dat er iets niet goed was. En vervolgens voelde ik me weer zo lamgeslagen dat ik weer geen actie ondernam.
Boeken over narcisme
Begin 2019 bestelde ik dit boek over persoonlijkheidsstoornissen. In het boek wordt vooral de narcistische persoonlijkheidsstoornis uitgelicht. Het leek wel alsof dit boek over mijn ex ging, en over onze relatie. Maar je raadt het waarschijnlijk al. Zelfs nadat ik dit boek binnenstebuiten had gekeerd ondernam ik nog steeds geen actie… Ik herinner me nog dat ik dit boek telkens verstopte als mijn ex langskwam. Een keer stond hij onverwacht voor de deur en zag hij dit boek liggen. Ik viel bijna flauw van de spanning, maar het enige wat hij zei was: ‘Oh interessant, wil ik ook nog wel lezen.’ Nu ik dit schrijf lopen de rillingen echt over mijn rug, haha. Dit is namelijk precies wat een narcistische persoonlijkheidsstoornis zo bizar en complex maakt. Een narcist is er immers van overtuigd dat hij zelf niks fout doet… Na een tijdje heb ik het boek weggestopt, omdat ik me schuldig voelde dat ik zo slecht dacht over mijn vriend. En dat is natuurlijk precies wat de narcist wil bereiken. Ze zullen er alles aan doen om je te laten twijfelen aan je eigen realiteit, want op deze manier houden ze je in hun macht.
Na het verbreken van de relatie heb ik veel aan het bovenstaande boek over narcisme gehad. Het boek biedt niet alleen antwoorden op de vragen waar je als ‘doelwit’ mee achterblijft, maar ook praktische handvaten om te herstellen van een destructieve relatie. Het klinkt misschien raar, maar ik vind het een troostende gedachte dat ik dit boek begin vorig jaar al had gekocht. Ook al ondernam ik destijds geen actie, blijkbaar wist ik ergens dat ik het nog nodig ging hebben.
Ik heb ook veel goede verhalen gehoord over het boek ‘Voorbij het Narcisme‘ van Mjon van Oers. Mjon van Oers is een autoriteit op het gebied van narcisme in relaties. In ‘Voorbij het Narcisme’ leert Mjon van Oers je wat je kunt doen om jezelf te beschermen en vind je veel voorbeelden van narcisme in relaties, vriendschappen of in familiekringen. Mjon van Oers schreef ook het boek ‘Narcistisch misbruik in de liefde,’ waarin je meer leert over kenmerken van narcisme en het gedrag van de narcist. Ook krijg je praktische tips over hoe je los kunt komen van de narcist en hoe je je eigen leven weer terugkrijgt.
Ook het boek ‘Narcisme in relaties‘ biedt verhelderende inzichten voor jou als (ex)partner van een narcist. Het boek is zowel gebaseerd op wetenschappelijke informatie als op verhalen van (ex)partners van narcisten. Ook lees je in het boek over de 7 fasen die je doorloopt in een relatie met een narcist.
Vreemdgaan
Ook over vreemdgaan had mijn narcistische ex bijzondere opvattingen. Enkele voorbeelden uit zijn eindeloze trukendoos:
– Als ik de behoefte heb om vreemd te gaan, zeg ik het wel
– Tuurlijk ga ik niet vreemd, jij bent alles wat ik wil
– Niemand wil mij, want ik ben te oud/te dik
– Ik zou jou dat nooit aandoen, ik weet hoe het voelt
– Personen die op sociale media een perfecte relatie lijken te hebben (veel foto’s van elkaar), gaan vreemd. Gelijk twee vliegen in een klap: hij wilde immers nooit een foto posten van ons samen.
Ook hier maakte hij weer gebruik van projectie:
– Heb jij contact met andere jongens?
– Wat doe je raar, ga je vreemd?
– Wat ben je veel online op WhatsApp, praat je met anderen?
– Vrouwen hebben altijd een backup als het uit gaat.
– Vrouwen gaan veel vaker vreemd dan mannen.
Goed, we gaan weer even verder met het verhaal. Na ongeveer anderhalf jaar merkte ik dat ik begon te veranderen, het leek wel alsof ik ineens een ander karakter had gekregen. Ik kon me ook niet meer herinneren hoe dat zo (voor mijn gevoel) plotseling had kunnen gebeuren, maar het was zo. Ik zat steeds minder lekker in mijn vel, maar ik weet dat vooral aan werk. Ik wisselde van baan, ik ging meer werken, minder werken, weer voor mezelf werken, toch weer in loondienst… Maar het leek niet echt te helpen. Ik had in feite alle ingrediënten om een gelukkig leven te leiden, maar het leek alsof ik gevangen zat in een soort waas.
Ik deed mijn dagelijkse dingen wel, ik functioneerde, maar ik voelde er vrij weinig bij. Ik kon me ook niet meer herinneren hoe dat vroeger was, het was er gewoon ingeslopen. Ik kreeg steeds minder zin om dingen te ondernemen, maar thuis kwamen de muren ook op me af. Het was als kiezen tussen twee kwaden, niks leek echt te helpen om me beter te voelen. Ik heb zeker een tijdje gedacht dat er iets mis was met mij. Ik dacht dat ik misschien anti sociaal was geworden, omdat ik steeds minder zin kreeg in sociaal contact. Ik vond het ineens vervelend om alleen naar een feestje toe te gaan, terwijl ik dat eerder nooit had. Ik voelde me steeds vaker bang en onzeker en mijn blik op de wereld veranderde. Ik zag de wereld steeds vaker door de ogen van mijn ex. Zoals ik al zei neem ik emoties van anderen over, zo ook zijn negativiteit. Het was een constant getouwtrek tussen mij die hem het leven wilde laten zien door mijn roze bril en hij die mij wilde meesleuren in zijn zwarte, demonische wereld.
Op het werk kreeg ik op een gegeven moment last van paniekaanvallen. De drukte kon ik niet goed meer verwerken en thuis was ik vooral bezig om het mijn ex naar de zin te maken. Conflicten probeerde ik te vermijden en ik liet alles maar een beetje gebeuren. Ik sliep 10 tot 12 uur per nacht en ik versliep me regelmatig, omdat ik zo ontzettend moe was. Ik merkte dat het me uitputte om dag in dag uit omgeven te zijn door mensen en al hun (negatieve) energieën. Ik wil niet zeggen dat mijn relatie 100% de oorzaak was van dat het niet meer ging op werk, het was vooral de combinatie van alles bij elkaar.
Afgelopen zomer nam ik ontslag om me meer te kunnen focussen op mezelf en mijn bedrijven. Ik kon het allemaal niet meer bolwerken, dus er moest iets veranderen. Ik had last van hartkloppingen, slapeloze nachten en ik voelde me constant gestrest. Toen ik ontslag nam merkte ik wel dat ik me langzaamaan wat beter begon te voelen, maar er waren alsnog veel spanningen en conflicten in mijn relatie. Doordat ik nu meer tijd had om alles te verwerken kon ik er gelukkig beter tegen. Destijds wist ik natuurlijk niet precies wat nou de reden was dat ik me zo voelde.
Maar er waren ook zeker momenten dat ik dacht dat het allemaal wel goed kwam. Ik kon toch ook zeker niet zonder hem? En iedereen heeft toch weleens ruzie? Ondanks alles waren er ook mooie momenten, waarop ik dacht dat dit de liefde van mijn leven was. Heel raar, maar ik bleef nog steeds het goede zien in hem. Moeilijk te begrijpen misschien, maar toch was het echt zo. Hij zei ook regelmatig dat ik de belangrijkste persoon in zijn leven was en dat hij zich geen leven kon voorstellen zonder mij. De laatste tijd hadden we het zelfs over samenwonen. We vierden in oktober 2019 ons 2-jarig jubileum en de toekomst zag er (weer even) rooskleurig uit…
Totdat ik een week na ons jubileum een Facebook-berichtje kreeg van een meisje, waarmee hij sinds april(!) vorig jaar ‘gescharreld’ had. Hij deed haar geloven dat hij single was. Zij was mij via een getagde Instagram-foto op het spoor gekomen. Toen ik hem hiermee confronteerde kreeg ik nog steeds niet de waarheid te horen. Hij zei dat ze alleen maar wat geappt hadden en dat dit meisje gestoord was, dat ZIJ ons kapot wou maken. Ondertussen werd ik in het gesprek met het meisje overladen met bewijs. Er was immers geen sprake van een slippertje, maar echt langdurig contact. Ik ben haar nog steeds heel dankbaar dat ze zo open en eerlijk was, want zij schudde me wakker. Eindelijk lukte het me om de realiteit onder ogen te zien. Als zij niet zoveel bewijs had, was ik waarschijnlijk weer in zijn leugens verstrikt geraakt. Natuurlijk probeerde hij het ook allemaal minder erg te maken dan dat het was. Het klinkt heel raar, maar je bent op dat moment zo kwetsbaar en verward, dat het gewoon makkelijker is om in de leugens te geloven. Je wil immers niet geloven dat de persoon van wie je houdt zoiets zou doen.
Je kent vast wel het gevoel wanneer je slecht nieuws krijgt, dat de grond onder je voeten vandaan lijkt te zakken. Mijn lichaam verkeerde de eerste periode in een shock, mijn gevoel was compleet afgestompt. Ik viel af, ik sliep slecht, ik had last van nachtmerries en paniekaanvallen. Iedere nacht werd ik meerdere keren wakker, omdat mijn lichaam niet kon stoppen met trillen. Dagenlang las ik artikelen op internet en keek ik YouTube-video’s over narcisme en langzaamaan ‘begreep’ ik waar ik in was beland. Alle puzzelstukjes vielen ineens in elkaar.
Uit de informatie haalde ik veel kracht en steun. Ook heb ik heel veel gehad aan het boek over persoonlijkheidsstoornissen, die ik begin 2019 had besteld. In de dagen die volgden kwamen er steeds meer dingen aan het licht. Ook herinnerde ik me opeens weer bepaalde gebeurtenissen en gesprekken. De dag nadat ik erachter kwam dat hij een dubbelleven leidde, sprak ik af met het andere meisje. Er bleek daarnaast nóg een ander meisje in het spel te zijn. Ook kreeg ik een foto doorgestuurd dat hij op een dating app stond met de tekst ‘op zoek naar een serieuze relatie.’
Dat was het moment dat ik besefte dat ik eigenlijk geen idee had met wie ik de afgelopen jaren had doorgebracht. Je denkt iemand door en door te kennen en opeens weet je helemaal niks meer zeker. Daarna heb ik hem de kans geboden om alles op te biechten, maar al vrij snel besefte ik dat ik toch nooit de hele waarheid zou horen. In ieder geval, niet van hem zelf. Dat was dan ook het moment dat ik had besloten om het contact volledig te verbreken. Na de breuk heb ik hem niet meer gesproken en gezien, we hebben zelfs niet meer gebeld. Een heel bizar einde, maar wel het enige mogelijke einde.
Hierna heb ik nog wel contact gehad met het andere meisje, want ook zij zat met vragen en was natuurlijk gigantisch voorgelogen door hem. Ik herkende meteen de patronen, the cycle repeated itself. Het slachtoffertje spelen, het vragen om aandacht. De ziekelijke drang naar bevestiging aan het begin… Ook loog hij over zijn echte leeftijd, wat hij bij mij ook deed aan het begin. Destijds vond ik het wel schattig, want hij was bang dat ik hem te oud zou vinden. Niet wetende dat dit slechts het begin was van een hele hoop leugens…
Maar vrij snel voelde ik ook een soort opluchting. Ik hoefde niet langer te ‘vechten’ voor een relatie die al vanaf het eerste moment kansloos was. Achteraf besefte ik pas hoeveel tijd en energie ik in de relatie heb geïnvesteerd. Terwijl het slechts een kwestie was van tijd voordat ik zijn ware identiteit zou ontmaskeren. Bovendien had ik hem na Turkije één kans gegeven en de mensen die mij echt kennen, weten dat ik me altijd aan mijn woord houd ;-).
Narcissist are incapable of healthy relationships its like asking a deaf person to listen, a deaf person can try but he just cant listen. The same way narcissist can try to live happy life but they will always be lonely.
Traumabonding
Wat ik vooral lastig vond, is dat buitenstaanders niet begrijpen wat je hebt doorgemaakt. En dat is maar goed ook, want dit gun ik niemand. Maar daardoor is het wel moeilijk om je verdriet te kunnen delen. Vooral omdat je pas achteraf beseft wat er nou eigenlijk gaande was. Natuurlijk vertelde ik mijn vriendinnen en mijn ouders wel dingen, maar bijna nooit het hele verhaal. Zijn kwetsende opmerkingen bijvoorbeeld, of dat hij weer had gedreigd om het uit te maken. Ik schaamde me en ik was bang dat niemand zou begrijpen waarom ik bij hem bleef. Ik wilde ook niet dat andere mensen negatief over hem zouden denken, want hij was soms toch ook heel lief? Dat ik nu met dit hele verhaal naar buiten treed, zal voor sommigen waarschijnlijk ongeloofwaardig zijn. Wat ik volledig begrijp, want ik had ook nooit gedacht dat ik ooit in zo’n situatie zou belanden.
En ja, ook ik kreeg de vraag ‘Waarom bleef je dan?’ Hier had ik niet echt een duidelijk antwoord op, maar nu weet ik dat dit veroorzaakt werd door traumabonding. Kort gezegd houdt traumabonding in dat je verslaafd raakt aan de cirkel van ‘liefde’ en misbruik. In dit artikel van Business Insider wordt traumabonding en de gevolgen ervan heel duidelijk uitgelegd.
“Victims stay in these relationships despite of the stress on their bodies, because often it isn’t clear to them what the problems really are. Through gaslighting, control, and intermittent love, the abuser has their partner backed into a corner of self-blame and desperation of trying to win back the affection of the person they love.” – Business Insider
Is een narcistische persoonlijkheidsstoornis te genezen?
De prognose voor een narcistische persoonlijkheidsstoornis is slecht. Een narcist leeft immers immers in een fantasiewereld, waarin de buitenwereld slecht is en hijzelf niet. De narcist zal nooit toegeven dat hij een narcist is. Overigens kan een narcist alleen geholpen worden als hij inziet dat hij een probleem heeft en hij zelf professionele hulp zoekt, maar dan nog is de stoornis moeilijk te verhelpen. Narcisten zijn pathologische leugenaars, zodanig dat ze zelfs therapeuten om de tuin kunnen leiden. Ondanks alles wat er is gebeurd hoop ik dat hij gelukkig wordt en dat hij de hulp krijgt die hij nodig heeft. Hopelijk kan hij zijn trauma’s verwerken en langzaamaan weer in contact komen met zijn echte zelf, die hij al lang geleden is kwijtgeraakt.
Toen ik aan deze blogpost begon, twijfelde ik of ik wel met labeltjes moest gaan strooien. Ik ben immers geen psycholoog. Maar het was tijd om de waarheid onder ogen te zien. Bijna drie jaar lang heb ik mijn intuïtie de kop in gedrukt, omdat ik simpelweg niet kon en wilde geloven dat ik in een destructieve relatie was beland. Daarnaast werd ik zo gemanipuleerd dat ik leugens en waarheid niet meer van elkaar kon onderscheiden. Nu ik eindelijk weer met beide benen op de grond sta, kan ik de waarheid niet langer meer ontkennen. Alles wat er in deze blogpost staat is genoeg ‘bewijs.’ Dit is gewoon wat het is en beter gaat het niet worden.
Ik begon de blogpost met een aantal kenmerken en dit lijstje wil ik graag aanvullen, omdat ik het lijstje nogal abstract vind. Een narcistische persoonlijkheidsstoornis is niet altijd makkelijk te herkennen, zeker niet als je alleen oppervlakkig contact hebt met de persoon in kwestie. Mocht je nog twijfelen of je met een narcist te maken hebt of vind je het interessant om je in dit onderwerp te verdiepen? Hieronder vind je mijn persoonlijke bevindingen, oftewel red flags, waar je op kunt letten:
De narcist…
– Is onrustig, constant op zoek naar prikkels
– Is impulsief
– Altijd op zijn/haar telefoon en neemt deze overal mee naar toe (WC, douche etc.)
– Praat slecht over zijn/haar exen en heeft geen contact meer met hen
– Is charismatisch en kan zich in elke sociale situatie aanpassen, als een kameleon
– Is verbaal dominant en manipulatief
– Is roekeloos
– Weinig (echte) vrienden
– Weinig tot geen contact met familie
– Vertelt niet veel over zichzelf, maar wil wel alles van jou weten
– Wordt giftig als je de ‘verkeerde’ onderwerpen aansnijdt
– Is thuis een ander persoon dan in het openbaar/bij familie/vrienden/werk etc.
– Kan niet tegen kritiek
– Is niet in staat tot zelfreflectie
– Kan zich niet inleven in jouw emoties/gevoel
– Probeert gespreksonderwerpen subtiel te veranderen
– Liegt om zowel grote als kleine dingen
– Kan zomaar een woedeuitbarsting krijgen om onbenullige dingen
– Heeft geen respect voor jouw grenzen
– Kijkt in het openbaar altijd zenuwachtig om zich heen
– Loopt op straat niet of nauwelijks naast je
– Gaat vreemd
– Moeite met intimiteit en oogcontact
– Houdt van drama en lokt altijd conflicten uit
Mocht je je in een soortgelijke situatie bevinden en mijn verhaal herkennen, dan heb ik één advies voor je. Luister naar je gevoel en neem dit ook serieus. Empathische mensen zijn gezegend met een enorm sterk ontwikkelde intuïtie, leer hiernaar te luisteren en hier ook naar te handelen. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet als geen ander hoe moeilijk het is. Om de persoon van wie je houdt langzaamaan te zien veranderen in een persoon waar je heel ver weg van moet vluchten… Maar het is de enige optie die je hebt!
Inmiddels gaat het gelukkig een stuk beter met me. Ik heb gelukkig heel veel lieve mensen om me heen, bij wie ik altijd terecht kan. Ik weet hoe het zit, zij weten hoe het zit en de rest maakt eigenlijk niet meer uit. Op dit moment ben ik vooral heel dankbaar dat het me is gelukt om hier uit te komen, ondanks zijn pogingen om weer contact met me te leggen. Ik heb ook ontzettend veel over mezelf geleerd en ben me nu bewuster van mijn kwaliteiten en eigenschappen. Eerder had ik er nooit zo bij stilgestaan dat ik als empathisch persoon JUIST in dit soort situaties verzeild kan raken. Dat betekent overigens niet dat ik nu een dikke muur om mezelf aan het heen bouwen ben, maar wel dat ik mezelf moet leren beschermen. En dat ik ook echt moet leren om naar mijn gevoel te luisteren. Als ik dat vanaf het begin had gedaan dan had ik deze blogpost nu niet geschreven.
Ik weet zeker dat dat helemaal goed gaat komen, de afgelopen tijd heb ik al veel sprongen gemaakt! Ik probeer het gewoon te zien als een heel harde levensles. De manier waarop en waarom de relatie eindigde was heftiger dan ik ooit kon bedenken, maar deze afloop was nodig. Ik had het nodig. Mijn allerlaatste grens werd overschreden en daardoor lukte het me eindelijk om mijn ogen te openen. Het was nu echt tijd om te gaan.
Realize that you were targeted not because you were weak, but because you had so much to give.
Benieuwd hoe het nu met mij gaat? Je kunt me volgen via Instagram, hier ben ik bijna dagelijks actief!
Bewaar dit artikel via Pinterest:
Wauw, wat een heftige tijd heb jij meegemaakt.. Ik heb het artikel met open mond gelezen. Wat knap dat je er zo op kan reflecteren, jij hebt niets maar dan ook niets fout gedaan. Ik hoop dat je het snel een plekje geeft, ik wens je heel erg veel goeds <3.
peggyvermeiren@outlook.com wat komt er mij veel bekend voor! Ik ben juist ontsnapt aan een narcistisch huwelijk van 30j. ik moet nu samen met mijn kinderen in therapie en hij heeft al een volgend slachtoffer in z’n klauwen, terwijl de scheiding nog niet eens is opgestart. Ik vraag me af of ik zijn nieuwe vlam niet moet waarschuwen,maar wil niet overkomen als de jaloerse verbitterde ex. Het is enorm zwaar,hij hangt verhalen op over mij die gelogen zijn en ik kan me niet verdedigen. Ik overweeg zelfs een klacht voor laster en eerroof. dit is pure hel !!
Hoi,
Zo herkenbaar, helaas. Zowel het verhaal van jou Anna, als ook van Peggy.
Hopelijk lukt het jullie om deze ellende achter jullie te laten en weer te worden wie je van binnen bent.
Ik worstel hier zelf enorm mee. Hoe vind je je jezelf (weer terug)…
Hier na 35 jaar relatie en 25 jaar getrouwd, nu een scheiding na ontzettend veel leugens en bedrog en financiële ellende.
Ook hier heeft hij alweer een paar maanden een nieuwe vlam, terwijl de scheiding die hij eerst aan alle kanten tegenwerkte er nog niet eens door is.
Ook ik loop samen met mijn 2 puberzoons bij het Maatschappelijk Werk om alle ellende die hij ons gezin heeft aangedaan te kunnen handelen.
De meeste mensen om je heen hebben idd geen idee wat voor een enorm trauma dit is…..
Ik voel me nog steeds opgesloten in zijn leugens….
Liefs voor jullie beiden van Ann.
Jeetje, wat ontzettend knap dat je dit artikel hebt geschreven! En wat enorm knap ook dat je deze stap hebt gezet! Het is vreselijk om te lezen hoe jouw positieve eigenschappen eigenlijk juist op een negatieve manier werden gebruikt en dat je jarenlang zo bent voorgelegen. Echt heel erg naar om te lezen hoe je in deze relatie bent behandeld. Dat gun je niemand. Tegelijkertijd blijkt er zo veel kracht en moed uit je verhaal. Ik hoop echt dat je dit alles heel langzaamaan een plekje kunt geven en wens je alle geluk van de wereld toe <3
Ik heb zelf gelukkig geen narcistische relaties gehad, maar heb wel iemand anders in mijn directe omgeving gehad die veel narcistische trekken heeft en die veel invloed op mij heeft gehad. Vooral in je laatste lijstje herken ik veel. Ik ben er heel lang heel onzeker door geweest, maar durf inmiddels te zeggen dat die nare ervaringen me ook heel veel sterker hebben gemaakt.
Romy onlangs geplaatst…Het overzicht behouden? Zo doe ik dat als freelancer!
Ik heb jouw verhaal met open mond gelezen. Heb ook n.l. deze ervaring na 5 Jaar in een toxische Relatie te hebben gezeten. Iedere keer trapte ik erin. Totdat hij steeds mondeling agressiever werd. Ik moest kiezen voor mezelf. De rek was eruit. Niet gek na 5 Jaar toch? Maar, wat je zegt, soms héél lief en daar teer je dan op. Na 3 Dagen ruzie zoeken en dan terug bij af. Hij weet, ik houd van hem. Maar hij houdt NIET van mij. Ik wil Anoniem blijven in dit héle verhaal. 1 Ding moet ik hem nageven. Hij is géén vreemdganger. Zelf ooit belazerd, da a r is hij wars van.
Lieve Anoniem
ik wilde even reageren op je opmerking hij is geen vreemdganger,
Hij gaat niet vreemd omdat degene geen vreemde voor hem is !
mijn Narcist was net zo
Wow, allereerst wat knap en dapper dat je dit zo online zet, respect. Er zijn mensen waaronder hij die dit waarschijnlijk ook kunnen lezen natuurlijk ook al is het uit je eigen oogpunt. Gelukkig ben je er uit gekomen en gaat het stukken beter met je dat is je gegund. Het artikel doet mij vooral denken aan mijn eerste vriendje, in 2003. Eigenlijk bijna alles aan het artikel doet me daaraan denken. Voor het verbieden van omgaan met beste vrienden en als ik daarheen ging dreigen met een zelfmoordpoging, bellen maar dat de andere kant van de lijn zo hard sprak dat zij vroeg of ik zijn zusje was en hij ‘ja’ zei terwijl ik zijn vriendin was, vreemdgaan (hij had een ander meisje zwanger gemaakt destijds), springt van de ene naar de andere vriendin en zo kan ik nog wel even doorgaan. Die gozer spreek ik en zie ik al enorm lang niet meer, maar is vrijwel hetzelfde patroon. Zijn wens was destijds om op de kermis te werken (uhuh), nou prima, dan doe je dat en meereizen wilde hij ook prima. Tot ik op een doodnormale doordeweekse avond werd gebeld met zijn nummer door een meisje: of ik nu wel direct haar vriend me rust wilde laten anders zou ze me opzoeken, terwijl we al een aantal maanden verkering hadden. Jep. Dat soort.
Hopelijk heb je nooit meer met zo’n eikel te maken en wens je al het geluk in een toekomstige relatie x
Mariska onlangs geplaatst…Mijn week in foto’s #21 (Kelly Family tattoo en veel eten)
Poe, wat heftig moet dat zijn geweest! Heel knap dat je dit artikel hebt geschreven en gepost. Ik kan me voorstellen dat de gevoelens toen weer flink heftig zijn terug gekomen, maar het zal misschien ook geholpen hebben met het verwerken. Ik wens je alle geluk toe!
Audrey onlangs geplaatst…Een of andere Molblogger 2020: WIDM-recap aflevering 3
Wat een heftig verhaal en wat onwijs mooi (en dapper) dat je het zo deelt. Ontzettend naar ook hoe hij eigenlijk gebruik van je maakte.
Ik hoop dat je het een plekje kan geven, maar heb het gevoel dat dat wel goed gaat komen. Succes in ieder geval! En ik gun je echt iemand die je wel goed behandeld.
Ilona Wielinga onlangs geplaatst…Mijn bullet journal van februari
Oh wat heftig zeg. Goed dat je hier zo open over spreekt. Dat moet erg heftig geweest zijn. Zelf ben ik er ook bekend mee en heb ik een tijdje gedate met een narcist. Inderdaad precies dezelfde patronen. Zo bizar! Altijd op je intuïtie afgaan en heel veel geluk in een volgende relatie!
Marloes onlangs geplaatst…Kneipp Goodbye Stress review
Verschrikkelijk dat je zoiets hebt meegemaakt, Anna. Ik hoop dat je het gauw kan verwerken en een plaats kan geven. Hopelijk heeft het schrijven van dit artikel je daar al een beetje mee kunnen helpen.
En wat je zegt, ergens is dit ook voor hem verschrikkelijk. Het blijft een persoonlijkheidsstoornis waaraan niet gewerkt kan worden zolang de persoon in kwestie niet vindt dat hij een probleem heeft. Ontzettend dubbel, dit. Ik hoop in ieder geval dat jij gauw terug op je pootjes terechtkomt. Ik wens je alle geluk toe, Anna. 💖
Jessica J. onlangs geplaatst…Een duurzaam kleinste kamertje met The Good Roll
Wat knap dat je dit zo hebt kunnen opschrijven! Wat een heftige tijd heb je gehad zeg, hopelijk kun je het snel verwerken en een plek geven maar ik denk dat dit artikel daar al een hele grote stap in is. Ik heb ook gedate met een narcistisch persoon en herken echt heel veel, altijd werd het zo gedraaid dat het mijn schuld was. Gelukkig is het na een paar maanden over gegaan en is er (ondanks pogingen van hem) geen contact meer geweest. Jij komt er wel! X
Marjoleine onlangs geplaatst…Een nieuwe muur + foto op hout
Mijn ex was achteraf ook een narcist en die heeft mijn hele familie uit elkaar getrokken. Ik moest kiezen voor hem of voor mijn familie, uiteindelijk had hij me zo om dat ik op sinterklaasavond vertrok en mijn tas had gepakt. Mijn vader, broer en zwager waren in alle staten. Ik heb ze toen zo gekwetst, hij had mij echt in z’n macht! En ik had het achteraf pas allemaal door, hij deed altijd mega geheimzinnig op z’n telefoon en achteraf had die allemaal andere bed partners gehad en ik moest soms naast hem opeens inloggen en dan wilde die mij controleren. Het was zo’n bizarre relatie, die tijd had ik liever overgeslagen.
Rachel Kromdijk onlangs geplaatst…Robuuste Wandplank
Wauw wat een heftige tijd heb je meegemaakt zeg! En wat knap dit je dit zo goed kan verwoorden. Ik vind dit een heel sterk en krachtig artikel waar veel mensen wat aan gaan hebben. Ik herken de cirkel zelf maar al te goed. De leugens zijn makkelijker te geloven dan de waarheid helaas.
Rosanne onlangs geplaatst…30 dingen die ik wil doen voor mijn 30e
Wat heftig wat je allemaal hebt meegemaakt! De ervaringen die ik heb zijn inderdaad ook niet erg positief. Wel heel knap dat je hier zo open over verteld!
Suzanne onlangs geplaatst…In 1 dag blogs schrijven voor de hele maand
Ik las deze post van je een paar dagen geleden al, maar ik wilde toch nog even reageren nu ik op ijn laptop weer je blog bezoek.. Ik vind het namelijk super dapper van je dat je dit online zet en hoe mooi is het dat je dit wilt delen om 1) je eigen ervaring een plekje te geven en 2) anderen ermee te helpen. Wat moet dit lastig geweest zijn joh, het is maar goed dat het nu voorbij is. Lieverd, een hele dikke knuffel voor jou <3
Justine onlangs geplaatst…My life in photos – februari 2020 #1
Super mooi geschreven, wat heb je in een moeilijke situatie gezeten. Blij dat het nu voorbij is!
Ik kan me heel goed indenken dat je in eerste instantie blijft en de relatie niet wil opgeven, dat bewijst alleen maar wat een sterke persoonlijkheid je hebt! Ik herken er wel het één en ander in. Gelukkig heb ik niet een relatie (gehad) met een narcistisch persoon, maar ik heb wel een persoon in mijn leven die narcistisch is. In de tijd dat ik in de puberteit kwam heeft de emotionele schade daarvan toch wel een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen gegeven. Helaas kan ik deze persoon niet uit mijn leven verbannen, maar ik heb er wel zoveel mogelijk afstand van & omdat ik nu weet hoe het zit, kan ik de conflicten en opmerkingen ook naast mij neerleggen. Ik kon het pas loslaten toen ik er net als jij meer over ben gaan lezen. Ik hoop ook dat jouw verhaal heel veel mensen gaat helpen!
Sabine onlangs geplaatst…Dit was januari: verplicht ontspannen, financiën & heel veel roze
Dit is zo herkenbaar voor me.
Enkel het vreemdgaan klopt in mijn verhaal niet. denk ik. neen, weet ik haast zeker. Want hij is van ‘s morgens tot ‘s avonds met mij bezig, laat me geen minuut van de dag met rust.
Als ik dingen gepland heb zonder hem is het drama en gooit hij altijd roet in het eten.
En verwijt me van de gemeenste dingen maar niets is zijn fout.
Ik heb de kracht nog niet gevonden zoals jij om weg te gaan.
We wonen samen wat het ontzettend moeilijk maakt.
Bedankt voor jouw verhaal! Het maakt me ietsjes sterker.
Ja, super dat je dat verhaal vzrteld heb, nu ben ik zeker dat mijn veouw ook narcist is…veel van de kenwerp dat je vertelde klopen met mjn vrouw haar gedrag, bij mjn is het veel complexer in mekaar, we hebben een zoontje van 3 tesamen, die zogezegd een axident was toen we voor teerste tessamen naar bed gingen, dat was haar eerste grote leugen, mijn zoontje is in juni geboren, en wij zijn een relatie begonnen 1 jaar eerder in jullie, zij geeft nog een dochter dat ik geadopteer heb, maar die in de macht is van haar mama, ze controleer voledig haar dochter die ze gebruikt om leugens te verspreiden over ikzelf, spijtig voor haar ben ik een schorpioen van horoscooop, wil zeggen stalen zenuwen, kdenk dat ik de toer heb gedaan met haar, en dat ik van niks meer zou verschieten, ik accepteer het ook, maar de laatste tijd maak ze ruzie en begin te roepen in het bij zijn van mijn kinderen, dat vind ik niet ok, geeft totaal geen gevoelens voor mij, dat vind ik heel spijtig want gezien alle omstandigheden zie ik haar toch graag maar zie ook in dat het mij niks zal opbrengen als ik met haar blijf, integendeel nog meer miserie en confliken, meer leugens ovet mij…en als ik zeg leugens.,tis grof wat ze aan mensen verteld..dat gaat van verkrachting als ze zwanger was tot slaan op haar en de kinderen, gewoon grof, en waar zal dat stopen ..Kheb al iedereen tegen mij, zelf mijn mama geeft ze overtuigd, ik ben niet het type die zich gaat verantwoorden dat voor iets die niet waar is, kzal nu toch iets moetenvdoen, maat wat??? Kwil haar zeker niet kwetsen…en zeker niet aan haar niveax zetten, hebben mensen wat tips voor mij??
Heel herkenbaar…😥
Mooi verhaal! En wat duidelijk omschreven. Achteraf is het zo logisch voor jezelf en snap je alles zo goed. De strijd voelt alleen zo eenzaam omdat je het alleen kan begrijpen als je het zelf hebt meegemaakt. En dan de twijfel om er een “label” aan te plakken. Zo herkenbaar, maar voor mensen die het hebben meegemaakt is het overduidelijk en zou je verhaal niet in twijfel worden getrokken. Ook al is het moeilijk te begrijpen voor buitenstaanders het is fijn om zulke verhalen te lezen, dan voel ik me er niet alleen voor staan! Dankjewel!
Ik ben er steeds meer van overtuigd dat ik getrouwd ben met een narcist, we kennen elkaar al 25 jaar en in het begin was hij erg charmant en kon ik goed met hem praten maar toen merkte ik al op dat hij het heerlijk vond om mij jaloers te maken wat ik niet begrijpen kon aangezien ik hem verteld had over vorige relaties waarin ik bedrogen was waarom doe je je partner dan zoiets aan, hoe langer ik hem kende hoe meer me dingen gingen opvallen, hoe hij leugens vertelde en groot sprak over dingen waarvan ik wist dat het niet waar was, als ik hem daar vervolgens op aansprak haalde hij gewoon zijn schouders op en reageerde verder niet! Hij is voor een man ook een extreem moederskindje, met zijn moeder kan ik totaal niet, hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik denk dat ook zij een narcist is, ze zette mijn man altijd op een voetstuk terwijl de broer van mijn man altijd werd behandeld als minder en ze ook vaak over hem en zijn gezin uitspraken deed die ik niet sjiek vond. Toen mijn ouders overleden waren, kwam er vanuit zijn kant totaal geen steun en kon ik mijn verdriet ook niet bij hem kwijt wat me heel veel pijn heeft gedaan, hij had ook niets had met mijn ouders en negeerde ze vaak gewoon als ik dat vervolgens bij zijn ouders deed kreeg ik direct commentaar, zo kan ik er wel een boek over schrijven maar nu tijdens de coronacrisis en we meer op elkaars lip zitten gaat het me steeds meer tegen staan, hij laat me constant weten dat hij alles beter kan dan ik, zelf ligt hij elke vrije minuut op de bank met zijn telefoon te candycrushen waar ik helemaal gek van word, we hebben steeds meer irritaties, intimiteit is er nauwelijks nog en ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld, ik lach van buiten maar huil van binnen, denk er vaak aan om bij hem weg te gaan maar wil mijn kinderen dat verdriet niet aan doen en wat moet ik dan, ik heb geen familie meer bij wie ik terecht kan en ik ben bang dat hij de kinderen dan tegen mij opzet zodat ze niets meer van me willen weten, hij is ook degene die dan in ons huis kan blijven wonen, ik heb wel een baan in de zorg maar daar verdien ik niet heel veel mee, kortom weet ik niet meer wat ik moet doen!
Graag wil ik jullie deze brief laten lezen die ik voor mezelf heb geschreven.. Waarom, bovenstaand is zo herkenbaar.. Na een relatie van bijna 30 jaar.. nu 2 jaar gescheiden. Ben ik nog steeds hard aan het vechten… Maar wel vechten voor mezelf zodat dit me niet meer gebeurt!
Ja narcisme bestaat!!
Nee, ik laat me niet meer wegsturen van mijn gevoel. Nee ik twijfel hier niet aan.
Je kan als persoon schijnbaar niet bepalen of iemand narcist is. Maar ik denk vele psychologen en therapeuten ook niet. Waarom niet ? die kennis is te klein, en een narcist zal nooit zijn/haar ware gezicht laten zien. waardoor het ware karakter ook door proffesionels niet wordt gezien, want het zijn ware kunstenaars naar de buitenwereld in het ophouden van schone schijn. Nou mensen ik heb een levenslange ervaring op dit gebied. En of het narcisme heet of het een ander naam moet krijgen laat ik in het midden. Maar omdat narcisme nu in deze tegenwoordige tijd zoveel aandacht krijgt, en ook door de indivuduele maatschappij in de hand wordt gewerkt. houden we het bij de noemer narcisme. Ik heb mijn levenlang in een spinnenweb van narcisme bevonden. Mijn ouder, schoonouders en toenmalig partner..En dat zegt ook zoveel over mij zelf. Ik ben men hele leven verwijderd geweest van mijn eigen ik, vele ongezonde concessies gemaakt waardoor ik mijzelf in het leven en innerlijk niet op de juiste manier heb kunnen ontwikkelen en in een soort van twilightzone leefde, fantaseerde en maar ging dagdromen om mezelf een goed gevoel te geven.. Terwijl het werkelijke leven als een waas voorbij ging. Ik heb mijn portie aan fouten gemaakt door opgewekte pijn , frustratie en boosheid.
Ook ik ging kwetsen uit wraak en boosheid. Ik werd star en verhard en gebroken tegelijker tijd. En dat was zeker niet de juiste manier en ja daar heb ik oprecht spijt van. Maar altijd bleef ik zorgzaam en begripvol voor de anderen.
Maar mijn uitgesproken meningen over het leven, over mijn deel waar ik niet gelukkig was. En mijn te grote eerlijkheid over mijn gevoelens.. Het is allemaal tegen me gebruikt.. van kinds af aan, afgekraakt… geestelijk en lichamelijk mishandeld door mijn ouders, uitgelachen en voor gek verklaard, gekleineerd door mijn ex en haar ouders.
bijna 30 jaar samen met voor mijn gevoel de liefde van mijn leven.. Nu terug kijkend hoe ik stelselmatig buitenspel werd gezet, afgekraakt, nooit iets goed kunnen doen..jaren zwart gemaakt naar de kinderen achter mijn rug om 1 grote illusie.. En als ik wel wat goeds deed.. mijn eigen zaak liep goed, ik haalde in de tussentijd nog meer diploma,s en certificaten in de avonduren en weekenden
..Ja daar gingen ze mee pronken. Maar als het weer op mij als persoon aan kwam.. Nee als je de mening niet deelt of ergens iets anders over denk. Ook maar iets van kritiek levert… woppa wordt je direct weer in de stront gedrukt.
Echt een hele waslijst van gebeurtenissen die zijn gebeurt kan ik op schrijven. Zo geraffineerd, onderhuids en achter je rug om dat alles gebeurde.. nooit in je gezicht. Want omdat ik van mezelf een sterk persoon ben werd dat niet gedaan. Maar nu ik alles zo helder zie, is een harde confrontatie. Het blind vertrouwen wat ik in mensen had, het gevoel dat de liefde wederzijds was.. veel blijkt achteraf een illusie. En dat doet veel met je, het breekt je. Je bent boos en teleurgesteld in jezelf omdat je niet eerder op de rem heb kunnen trappen en je hebt laten verleiden tot gedrag en verandering tot een persoon die je diep van binnen nooit ben geweest.
Had ik de visie om het veranderen.. nee want het was mijn verdedigingsvorm geworden van peuter af aan. Een enorme beschadiging opgelopen in mijn jeugd en voor altijd bij me gebleven. De deur is toen open gegaan met een 1 richtingsverkeer naar de weg vol valkuilen die klaarlagen. En die ik zo blind als ik voor mijn eigen ik was 1 voor 1 binnenstapte. Kan ik er wat aan veranderen? Ja nu wel, door pijn en verdriet over alles is het een moeizaam en lange weg. Maar de helderheid is er nu, de waas is weg.
Er is een nieuwe deur opengegaan, niet zonder valkuilen want die horen bij het leven. Maar omdat de mist is opgetrokken zijn ze te ontwijken, vallen en opstaan doe ik nog steeds, dat hoort bij de heling. Maar dan voor of voorbij de valkuilen. Het is niet aan mensen, oude vrienden of naasten uit te leggen..Hoe kan het ook anders als de ander perfect is en geen fouten maakt en zo ontzettend goed sociaal naar de buittenwereld is. Maar het hoeft ook niet meer voor mij. Ik snap donders goed dat mensen mij niet konden zien zoals ik echt was omdat ik zover van mezelf weg was… Het is een eenzame weg die ik beloop. Maar wel de helderste die ik tot op heden heb bewandeld.. En dat zal zich gaan uiten in een nieuw
Wooow wat een heftig verhaal zeg! Ik kan me voorstellen dat dat een enorme impact op je heeft gehad. Ik vind het heel knap van je dat je eruit bent gestapt. En heel logisch dat je daarvan op adem moet komen <3
Hallo,
Mijn schoonmoeder heeft een paar jaar terug een moeilijke tijd gehad in 2017-2018. Haar relatie van ruim 15jaar was ineens helemaal over. Was wel heel vaak een knipperlicht relatie geweest. Ze ging met een getrouwde man wat tegelijkertijd ook haar werkgever was. Het zat er een keer aan te komen. Dit werk natuurlijk nooit op langer termijn. Maar om een lang verhaal kort te maken. Zij was toen haar werk kwijt en haar relatie was over. Ze zat noodgedwongen thuis en had helemaal niks meer. Ze zat helemaal in de put en zag het helemaal niet meer zitten. Heel de tijd negatief depressief verwijten maken vergelijken met alles en iedereen veel concurreren naar anderen en heel afhankelijk jaloers en bezitterig gedrag vertonen naar alles en iedereen. Zoon en dochter waren er toen niet zoveel voor haar. Ik ben hier helaas teveel ik meegegaan. Waardoor ik mezelf hierdoor kwijt ben geraakt. Ik vond het zo erg voor haar en had zo met haar te doen. Ze claimde me continu aandacht smsen bellen appen en onverwachts langs komen en mee eten enz. Ze kon helemaal niet alleen zijn. Ze wilde de hele tijd bevestigingen hebben en oplossingen hebben voor alles. Op een gegeven moment werd het me teveel. Kon het niet meer aan. Deed toen afstand van haar. Daar was zij het natuurlijk helemaal niet mee eens. Ze begon te stoken tussen mij en mijn vriend. Liefde tussen moeder en zoon is onvoorwaardelijk en als hij zou kiezen sta ik altijd op 1 en ik hem groot gebracht en zal altijd zijn grootste liefde zijn en blijven. Pffff. Al met al heb mezelf gelukkig weer terug gevonden. Heeft wel ruim 1 jaar geduurd moet ik zeggen. Veel boeken gelezen over narcisten “mensen”. Heeft mijn heel veel duidelijkheid gegeven en een andere kijk hier ook op gegeven. Kies nu voor mezelf. Heb weinig contact met haar. Houdt duidelijk afstand van haar. Geef geen aandacht meer aan haar. Geen omgang meer met zo’n mensen. Dat werkt gewoonweg écht niet. Je krijgt geen voldoening waardering of respect van die narcisten “mensen”. Zij zijn alleen maar met zichzelf bezig. Ze vragen de hele tijd aandacht bevestiging bewondering enz. Ze zijn altijd egocentrisch ontevreden ongelukkig hebben geen empathie geen schuldgevoel het zijn leugenaars en voelen zich superior. Aanrader van een boek om te lezen is “Voorbij Het Narcisme” in je relaties werk of familie van Mjon v Oers. Heb er heel veel aan gehad. Heb een andere kijk op het leven gekregen. Ga heel anders met de dingen om. Laat me niet meer meeslepen beïnvloeden bekritiseren of leegzuigen door narcisten “mensen” Heb mijn eigen leven mijn eigen dingen en mijn liefdevolle gezellige gemoedelijke familie. Het boek gaat over mensen die bewust liegen bedriegen manipuleren en egocentrisch zijn. Het boek geeft je veel en duidelijke inzichten tips en vaardigheden hoe je het beste om kunt gaan met zo’n narcisten “mensen”. Hoe je je eigen rustige gelukkige zorgeloze leven weer terug krijgt. Hoe je je controle weer terug kunt nemen over je eigen leven. Door dit boek te lezen leer je herkennen en doorgronden hoe een narcist is en hoe een narcist ook denkt en doet. Groetjes van anoniem.
Zo herkenbaar..heb nu gebroken met hem,zijn spullen staan nog hier,adres geraakt niet veranderd en zijn sms zijn niet ven de poes. Al de rest van sociale media is geblokkeerd. Sloten van de woning veranderd.zijn spullen staan in garage.In mijn hart ben ik los van hem.mijn hoofd integendeel.angst voor hetgeen gaat komen wat betreft hem.het ene artikel zegt verbreek al het contact..het andere zegt hou je onverschillig via sms.naargelang welke narcist kan de wraak aktie wel eens uit de hand lopen..
Zo herkenbaar dit verhaal. Zat er 1.5 jaar in… en altijd naar geloven in de beloofde verandering. Als ik er objectief naar kijk ben ik zover over mijn eigen grenzen gegaan. Ik wilde oprecht voor deze man gaan en dacht dat hij wel zou veranderen. Alle beloftes, getoonde emoties en gedragingen waren achteraf een groot toneelspel. Het voelt alsof ik mijn hart en ziel verpacht heb aan de duivel. Ik ben er ziek van, vol ongeloof en blijf achter met een verdrietig gebroken hart. Gek genoeg waren er ook mooie momenten maar die wegen achteraf niet op tegen het emotionele misbruik. Bewust is mijn oprechte liefde misbruikt geworden . Ik ben er ziek van.. in de war en verslagen. Ik moet nog beseffen dat ik beter af ben zonder hem, maar het gaat tijd kosten. Ik hoop dat ik het snel een plek kan geven en mijn leven weer kan oppakken
Ik maak een persoonlijke buiging naar je. Wat super knap van je dat je dit artikel hebt geschreven. Ik herken je verhaal helaas in heel veel voorbeelden in mijn eigen verhaal met de vader van mijn kinderen én zijn moeder. Ik ben ook een empathisch persoon, hsp en ik heb door de grootste bittere les mezelf op deze manier leren kennen. Voor mij is helaas zo dat ik de banden met de vader van mijn kinderen niet verbroken heb, maar met zijn moeder wel. Die is helemaal over de streep gegaan. Vergeven is heel moeilijk en ik werk eraan om zo het leven draagelijker te maken. Ik heb elk woord wat je hebt opgeschreven gevoeld in mijn eigen systeem. Je bent dapper en een inspiratie voor mezelf en ik denk velen die hun verhaal kunnen herkennen. Ik hoop voor mezelf zover te komen dat ik het ook kan opschrijven en delen. Thank u again en het ga je goed.
Helaas heb ik er ook mee te maken gehad, ruim 3.5 jaar. Sinds maart 2020 is de relatie voorbij. Herken er heel veel in. Hij heeft me altijd als “minderwaardig” beschouwd/zielig hoopje mens omdat ik gevoelig ben(hsp) (heeft hij overigens nooit zo letterlijk gezegd, maar heeft wel 2x gezegd dat ie er mee wilde stoppen maar dat niet deed omdat mijn ouders gingen scheiden en ik mijn baan kwijtraakte).
In 2016 waren er al een aantal vreemde dingen, maar die negeerde ik onder het mom van we moeten “elkaar nog leren kennen” & we zijn nu eenmaal niet 100% hetzelfde qua karakter & hij maakt op dit moment veel vervelende dingen mee qua prive (ex- moeder van zijn kinderen die sinds hun 3e jr in de UK wonen en zakelijk). In 2017 ging het slechter en ben ik begonnen met lezen over manipulatie, dominantie en narcisme en herkende er zo veel in. Na een ‘goed’ gesprek einde 2017 (zonder eerdere termen te noemen) leek het lange tijd beter te gaan, al gebeurde er nog steeds veel dingen die niet klopten… Vervolgens kreeg hij nog veel meer ellende voor zijn kiezen zowel zakelijk als prive en heb ik hem al die tijd zoveel mogelijk gesteund.
Nu uiteindelijk door hem aan de kant geschoven; wees deels met een vinger naar mij (ik had gewoon tijd, ruimte en energie hard nodig voor mijn nieuwe baan) en hij gaf aan veel meer tijd te willen besteden aan zijn moeder (dementie, lang verhaal) en zijn kinderen etc. Echter heb ik via via begrepen dat hij alweer een nieuwe vriendin heeft en heel eerlijk zou het me niet verbazen als hij er al mee in contact was toen we nog samen waren. Hij had/heeft een waslijst aan “vriendinnen” die ik amper of nooit zag, “stapveroveringen” zoals ik het noem: contactgegevens uitwisselen of ik er nu bij ben of niet, is altijd gefixeerd op uiterlijk en kijkt altijd naar jonge, knappe slanke dames ((hij is 17 jaar ouder dan mij)), mij verborgen houden op social media-zelfs nadat ik hem hier op aansprak waarbij hij juist heel defensief reageerde- half jaar later heb ik eens een foto op fb geplaatst en hem getagd, nou mooi niet dat ie dat accepteerde op zijn tijdlijn, na 1.5 jaar kwam ik er achter dat hij Tinder en Badoo op zn telefoon had staan: “oh maar daar doe ik niks meer mee, daar heb ik geen tijd voor” terwijl hij toen alle tijd van de wereld had en heeft de apps ook niet verwijderd. Ennn nog vele voorbeelden, te veel om op te noemen…. En maar blijven hangen bij hem. Want er waren ook leuke momenten…. Begrip opbrengen voor zijn situatie, de “potentie” blijven zien van de relatie… Pfffff ben er gewoon ingetuind en 3.5 jaar voor de gek gehouden.
Ans Heithuis-Bekhuis
23-juni-2020
50 jaren getrouwd geweest,alles wat ik lees heb ik ervaren.Hij had een truste b.v. geld geleend op bedrijfspand 2 ton,en of rekening geplunderd,over hypotheken geleend,handtekeningen vervalst forensisch rapport laten maken.Met mijn oudste zoon ongeveer 7 a 8 ton gelden weggesluisd hij is Professor Fiscalist.Rechtbank,belangen verstrengeling,zoon vervangend rechter in den Haag.Gelden gegeven aan onze zoon,ben 2 jaar bewaakt door D.B.B.overheid.Hulpverleners,ggz,schoondochter,koper van mijn woning,garage houder en advocaat,vier advocaten gehad.Ik heb 10 maanden bij ggz Ermelo vertoeft, ik werd dakloos, gebracht door politie.Hij heeft ook verloren,ik zit nu in een ouderen woning,hij in Leusden.De familie wist al jaren van zijn praktijken ze zaten er bij in.Mijn kinderen ben ik ook verloren,kleinkinderen heb ik via een kaartje ingelicht,voordat ik de dader ben.Ik wordt dit jaar 80 Dit had ik mij niet voorgesteld op mijn ouwe dag.
Zo veel reacties op deze super post. Ook ik leef al jaren met een narcist samen, en herken (te) veel, maar ben helaas ook financieel afhankelijk, en dat is hier in het buitenland niet zo makkelijk te veranderen. Dus ik probeer door te gaan, zonder me te veel te verliezen. Of dat uiteindelijk lukt? Wie weet. Grenzen zetten is mijn devies. Gelukkig lees ik bij de reacties dat er meer mensen in mijn situatie zitten. Helaas heb ik ook een narcistische moeder gehad, dus dat is vermoedelijk de rede dat ik me niet of te weinig heb geweerd. Succes.
Succes.
Wat een verhaal heel herkenbaar ! Hier was het ook 1,5 jaar een leugen Waar ik jammer genoeg ingetrapt ben. en wat ik nog het ergste vind is dat iedereen zegt “ wat was hij toch een goeie “ zo vind je er nooit meer 1, nee hoop het niet nee. Nu 5 maanden verder kom ik erachter wat hij is en ondanks dat ik een nieuwe vriend heb raakt het me! Vanaf nu praat ik niets mee goed en als iemand nog ooit zegt “ wat een goeie “ het is dan vertel ik het gewoon wat hij deed ben lang genoeg die gene geweest die zijn gedrag heeft goed gepraat! Nu het nog een plaatsje Zien te geven …
WHAW, bedankt. Nu weet ik het zeker … ik heb een narsist als man. 3 jaar geleden mee getrouwd na 25 jaar samen te zijn. Sinds begin dit jaar er op uit gekomen dat hij verschillende vrouwen geld geeft via chat. Hem ermee geconfronteerd en tja, hij duikt in slachtoffer rol en … alles wat ik hierboven las. Puzzelstukjes vallen in elkaar. Mijn hart ligt in duigen. Het doet ontzettend veel pijn. Maar als ik wegga … wat dan ? Onze vrienden, mijn familie ? Zijn kinderen en kleinkinderen ? We hebben samen geen kinderen en ikzelf ook niet.
Hij beloofd telkens te stoppen maar doet gewoon lekker verder …
HELP
Ik heb met veel interesse jouw verhaal gelezen. Bepaalde dingen zijn zo herkenbaar.
5 jaar geleden zocht ik een BDSM-partner omdat mijn partner me dit niet kon geven.
Ik werd al snel verliefd op hem en we deden meer dan oorspronkelijk voorzien was.
Het was moeilijk om informatie te achterhalen maar de sherlock in mij heeft veel teruggevonden.
Bovendien heb ik hem hiermee ook geconfronteerd. We hebben heel wat ups maar vooral een hoop downs meegemaakt.
Zo vernam ik geheel onverwacht dat hij voor de derde keer in het huwelijk trad in 2018, zo’n 14 dagen nadat wij 2 dagen samen hadden doorgebracht.
Mijn partner is op de hoogte van mijn relatie met hem en ik stond zelfs al op het punt een einde te maken aan mijn relatie met mijn partner en vader van mijn kinderen.
De vooruitzichten waren té positief en eigenlijk had ik al meerder keren meegemaakt dat hij zonder enige uitleg spoorloos verdween uit mijn leven. Na een bepaalde tijd nam hij dan steeds weer contact op met mij en ik was uiteraard opnieuw verkocht.
Liefde maakt blind maar een narcist maakt het nog erger. Hem loslaten is echt niet gemakkelijk.
De laatste maanden leefde ik als in een roes van geluk en liefde. We maakten plannen om samen te wonen, samen onze kinderen op te vangen, leuke dingen te doen, onze relatie verder uit te bouwen … Eerst zouden we allebei nog een moeilijke periode door moeten. Ik zou weggaan bij mijn huidige partner en hij zou de scheiding aanvragen.
Sedert 1 november heb ik niets meer gehoord van hem. En ik heb iedere keer opnieuw gedacht dat ik de schuldige was, ging bij mezelf zoeken wat ik verkeerd had gedaan, …
Momenteel probeer ik hem te vergeten en geen contact meer te zoeken maar ik heb het er heel moeilijk mee.
Jouw verhaal is zo herkenbaar en ik moet toegeven dat ik nog steeds stapelgek ben op hem.
Het is moeilijk uit te leggen aan een buitenstaander. Ik hoor al mijn hele leven dat ik te empatisch ben en ik had nooit verwacht terecht te komen in het web van een narcist.
Ja, super dat je dat verhaal vzrteld heb, nu ben ik zeker dat mijn veouw ook narcist is…veel van de kenwerp dat je vertelde klopen met mjn vrouw haar gedrag, bij mjn is het veel complexer in mekaar, we hebben een zoontje van 3 tesamen, die zogezegd een axident was toen we voor teerste tessamen naar bed gingen, dat was haar eerste grote leugen, mijn zoontje is in juni geboren, en wij zijn een relatie begonnen 1 jaar eerder in jullie, zij geeft nog een dochter dat ik geadopteer heb, maar die in de macht is van haar mama, ze controleer voledig haar dochter die ze gebruikt om leugens te verspreiden over ikzelf, spijtig voor haar ben ik een schorpioen van horoscooop, wil zeggen stalen zenuwen, kdenk dat ik de toer heb gedaan met haar, en dat ik van niks meer zou verschieten, ik accepteer het ook, maar de laatste tijd maak ze ruzie en begin te roepen in het bij zijn van mijn kinderen, dat vind ik niet ok, geeft totaal geen gevoelens voor mij, dat vind ik heel spijtig want gezien alle omstandigheden zie ik haar toch graag maar zie ook in dat het mij niks zal opbrengen als ik met haar blijf, integendeel nog meer miserie en confliken, meer leugens ovet mij…en als ik zeg leugens.,tis grof wat ze aan mensen verteld..dat gaat van verkrachting als ze zwanger was tot slaan op haar en de kinderen, gewoon grof, en waar zal dat stopen ..Kheb al iedereen tegen mij, zelf mijn mama geeft ze overtuigd, ik ben niet het type die zich gaat verantwoorden dat voor iets die niet waar is, kzal nu toch iets moetenvdoen, maat wat??? Kwil haar zeker niet kwetsen…en zeker niet aan haar niveax zetten, hebben mensen wat tips voor mij??
Het is raar maar waar, ik ben bijna 23 jaar met iemand geweest die deze persoonlijkheidsstoornis heeft. Ik ben er sinds kort achter, sinds ik vorig jaar mijn relatie heb beëindigd. Alles valt nu op zn plek. Ik begrijp niet hoe ik dit niet heb kunnen zien.
De reden dat ik onze relatie wilde verbreken was omdat ik niet meer gelukkig was en heel veel ziek. Depressie, fibromyalgie, ontstekingen en maagzweer. En constant moe. Was mijzelf kwijt en pas toen iemand tegen mij zei:” zit je niet in een ziekmakende relatie” werd ik wakker. Dat was mijn trigger. Helaas ging het verbreken van de relatie niet helemaal zoals ik had verwacht. Treiteren, de boel vertragen en saboteren. Veel stress en emotie, uiteindeljk nog een jaar met elkaar in huis (je hebt niet zomaar gelijk iets anders)
Maar gelukkig nog maar een paar weken en dan kan ik weer ademen. Wat ik het ergste vind is dat ik zo geïsoleerd heb geleefd. Ik had bijna met niemand meer contact. Pas nu realiseer ik mij dat hij ziek is. Nu pas omdat ik los van hem ben.
Ook weet ik dat ik echt wat aan mijn verwerking moet doen, ik ging van een stabiele zekere vrouw naar een iemand die veel moe was, vaak ziek, neerslachtig,overgewicht heeft en heel onzeker.
Fijn dat je dit hebt gedeeld, ik weet pas sinds een week dat deze stoornis bestaat
Even slikken; jouw verhaal had bijna 1 op 1 dat van mij kunnen zijn. Zo ook de details die je beschrijft, de voorbeelden en het meer dan heftige einde (wat de ogen volledig geopend heeft). Bijna beangstigend, die herkenning. Je hebt het goed en duidelijk verwoord, erg knap en dapper! Het is verdrietig te lezen waar je door heen hebt moeten gaan. Maar het is zo mooi dat je het op deze manier kan verwoorden en ik weet zeker dat het je verder brengt in je leven. Het helpt en het heelt :-).
Blij te lezen dat je er aan ontkomen bent en dat je nog steeds zo positief in het leven staat. Want wat een hel hebben we doorgemaakt hè… het is soms (nog steeds) niet te bevatten.
Je verhaal geeft me hoop en kracht, want we staan er niet alleen voor. En ondanks de hele harde les zal het ons vormen tot nog mooiere en sterkere mensen, want dat zijn we :-).
De liefde die wij hebben gegeven aan de zieke persoon, daar zou een “normaal” mens een complete wereld op kunnen bouwen. En dat noem ik pas een kwaliteit!
Ik wens je het allerbeste voor de toekomst. Liefs.
Bedankt voor jouw oh zo herkenbare verhaal. Wat moedig/krachtig en mooi hoe je dit hebt geschreven. Compliment.
Het is een, nachtmerrie. Ook ik heb 3,5 jaar een relatie met iemand gehad met veel narcistische kenmerken. Ik was mezelf compleet kwijtgeraakt. 6x ben ik teruggegaan naar hem. Alleen mensen die dit zelf hebben meegemaakt, begrijpen dit.
Ik had nooit gedacht dat ik weer zou ‘genezen’ nadat ik uiteindelijk voorgoed ben weggegaan.
Ik heb heel veel gehad aan het boek ‘herstellen van narcistische mishandeling’ . Het staat op de site ‘het verdwenen zelf ‘ van iris koops.
Wat herkenbaar, je krijgt inzicht in de pathologie vd narcist, wat je sterkt en doet begrijpen waarom je nooit meer terug kunt gaan naar de narcist.
Dit boek heeft mij genezen!
Heel veel sterkte aan alle slachtoffers van narcistisch misbruik.
Ingrid
Hallo, het is een noodzakelijk reflecteren en lezen hierover, dus dank schrijvers/lezers. Het is en blijft een communicatie tussen 2 personen, en eigenlijk voel je van in het begin dat een sprookje niet kan kloppen, we zijn als mens te curieus om toch na te gaan, of we nu echt de prins of prinses niet kunnen zijn in de fantasie wereld, vol roze wolken. tot er echte emoties bij komen kijken, dan is er stilte, afwijzing, nada noppes. dan komt de analist in me naar boven, en wil er alles uit halen. Regel 1, je liefste kan en mag je niet veranderen en best zelf in eigen emoties niet vergeten staan, ook al is dat onmoglelijk in de spiegel van de lege narcistische andere. Dus beetje veel gedroomd en tijd verdoen is menselijk, terug landen dan is niet eenvoudig, want je droomde immers samen. Dus van een mooie droom een heuse nachtmerrie maken, is idd ietwat moelijk. afstand houden en als de ander eindelijk heeft ingezien dat het oppervlakkige leven niet zo interessant is, dan misschien komt het nog goed. Het is wel zo dat ze in hun werk wel gevoelig en emoties kunnen delen, zeker als ze zelfstandig functioneren, k zeg maar, let dan zeker dubbel op! , merci voor uw aandacht!
De man met een krachtige Love-spreuk kennen is niet zo eenvoudig, daarom vond ik het moeilijk om de juiste persoon voor de baan te vinden toen ik hulp nodig had om mijn geliefde terug te krijgen. Ik kon mijn oog niet geloven toen mijn geliefde op mijn knieën bij me terugkwam en me smeekte dat het haar spijt dat ze me verlaten heeft, dankzij Dr. 27732331494 omdat je me hebt geholpen haar terug te krijgen. neem contact op met Dr. Okoji als je zijn hulp nodig hebt ……………
web https://okojitemple.wixsite.com/drokoji
sabi onlangs geplaatst…MLBB #190 | Schaatsen, tapas avondje en eerste lentedag!
Wat een goed artikel en wat herken ik er ontzettend veel in zeg! Zoals al dat vage gedoe, het niet meteen kunnen plaatsen… Zelf ook zo’n narcistische relatie gehad, wat achteraf gezien een herhaling van mijn soortgelijke jeugd was.
Hij had altijd problemen die ik moest oplossen, iedereen was tegen hem, hij lag zelfs een keer letterlijk op de grond te jammeren als een kleuter omdat hij zielig was en niemand om hem gaf. Alles wat fout ging, was mijn schuld. Alles wat goed ging, kwam natuurlijk door hem. Hij belde, ik rende. Nam ik niet direct op, dan volgde alleen maar een verhoor over waarom ik niet opnam, of ik bij iemand anders was, enz.
Afspreken ging nooit normaal. Spraken we om 5 uur af, dan belde hij om 4 uur om te vragen waar ik bleef, want we hadden om 4 uur afgesproken volgens hem. Altijd was er chaos. Hij pestte iedereen, hij kon in een dronken bui iedereen opbellen om uit te schelden.
En dan kreeg ik achteraf de schuld van zijn hoge telefoonrekening…
Lieve schrijfster van dit artikel, allereerst, bedankt voor het openen van mijn ogen. Ik ben inmiddels net twee weken weg bij mijn man. We hadden een relatie en zijn daarna 5 maanden getrouwd geweest. Tijdens de relatie heb ik minder “last” gehad van alle narcistische kenmerken, dan tijdens ons huwelijk. Omdat we niet samen leefden, kon hij zich meestal gedragen als een charmante acteur. Hoewel ik mij toen ook wel eens stoorde aan bepaalde opmerkingen en gedragingen van zijn kant. Maar ik had niets door en wilde geloven in onze fijne relatie. Toen we vervolgens trouwden, begon ik steeds meer in te zien wat voor man hij daadwerkelijk was. Savonds in bed heb ik vaak hardop uitgesproken dat er iets niet klopt. Waarop hij antwoordde dat ik mij niet moest aanstellen. Ik herken letterlijk alle red flags die je hebt opgesomd. Tijdens ons huwelijk heb ik veel meegemaakt en dit uitte zich in emotionele mishandeling, nare opmerkingen, kleineren, de schuldvraag altijd omdraaien, geen empathie tonen, nooit verontschuldigen van eigen gedrag, manipuleren, vijandig gedrag, telefoon altijd bij zich dragen, veelvuldig liegen tot aan misbruik. Ik vroeg ooit om een knuffel en dat vond hij niets. Maar hij vond het wel altijd leuk om aan mijn borsten en billen te zitten. Ik ervaarde geen emotionele verbintenis en op ergernissen kon hij heftig reageren, zonder dat we het gingen uitpraten. Het onrecht en heftige gedrag verliep geleidelijk totdat ik fysieke klachten ervaarde zoals buikpijn, uitblijven van menstruatie en misselijkheid. Ik verloor mijn concentratie ook volledig op het werk. Toen wist ik dat ik voor mezelf moest kiezen. Ik logeer nu 2 weken bij mijn moeder en ervaar meer rust, maar zal wel de nodige tijd moeten nemen om te herstellen. Binnenkort volgt het regelen van de scheiding.
Hallo allemaal, ik ben pas sinds kort wakker geworden, ik ben al die tijd blind geweest en gedacht dat het werkelijk waar allemaal mijn schuld was en dat de dingen die gebeurde dat ik het verdiende.
Ik ben geëindigd zonder vrienden en was bijna mijn kinderen ook kwijt.
Zit nu nog in de positie, dat ik nog in 1 huis woon met hem en ik nu een goede veilige manier zoek om hem uit me leven te krijgen, want op momenten dat hij door krijgt dat hij de controle over mij verliest, draait hij als een blad aan een boom en is hij poes lief voor me, al weet ik in me achterhoofd dat dit tijdelijk is.
Bedankt voor het mogen lezen van alle verhalen, het heeft mij een beetje sterker gemaakt.
Voor degenen die dit lezen; dankjewel. En voor de plek ik dit verhaal kwijt te kunnen; eeuwig dank. Ik heb nog nooit eerder mijn verhaal kwijt gekund door ongeloof van anderen. De extreme gebeurtenissen houd ik privé omdat ik mij hiervoor nog steeds schaam. Ik zal het verhaal globaal houden.
Dit artikel spreekt boekdelen. Ik heb precies zo’n relatie gehad, maar dan zonder de woede. Bij het ontdekken van leugens kroop hij in een slachtofferrol en begon hij te huilen zodat je medelijden met hem kreeg. Expres afspraken niet nakomen zoals mij een paar uur op een afgesproken plek op een festival laten staan om met een andere vrouw te dansen… In het openbaar begon hij bij een confrontatie niet te huilen; mijn realiteit bestond dan niet. Hij ontkende mijn gevoel niet en bevestigde het ook niet. Het leek alsof hij niet reageerde op wat ik zei en praatte ergens anders over. Ik stond daar snikkend te twijfelen of ik mijn eigen verstand verloor.
Het onderhouden van constante contacten en vreemdgaan ontdekte ik doordat andere vrouwen mij contacteerden via social media. Ik zat in een burn out en wist toen het ook niet meer. Jong, 27 jaar was ik toen. Alles was makkelijker dan de verantwoordelijkheid te nemen en hem uit mijn appartement op straat te zetten. Dit zou ik toch nooit iemand aandoen? Ik had toch ‘ja’ gezegd toen hij op mij inpraatte om meteen samen te wonen? Mijn eerste antwoord op deze vraag was destijds ‘nee’. Ik voelde toen al dat er iets niet klopte, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen. Ik durfde destijds zelfs mijn lieve buurvrouwen niet te vertellen dat iemand zich aan mij opdrong. Ik wist toen niet hoe en hield maar de schijn op. Grenzen oprekken en negeren was ook zijn credo. Tenslotte; mijn gezonde relatie van 8 jaar was net verbroken. Dus al die nieuwe aandacht was voor mij meer dan welkom en hij deed leuk voor.
Het was inmiddels 1 jaar verder in de relatie vol verwarring en leugens. ‘Wat wil je dan?’ Vroeg ik, wetend dat dit zo niet verder kon. Hij zag het wel zitten om met andere vrouwen ‘contact’ te hebben. Moe door de burn-out heb ik maar ‘ja’ gezegd, dat we een open relatie vanaf dan zouden hebben.
Alles was tenslotte beter dan de energie die ik zou moeten stoppen in het verbreken van de relatie en hem op straat te zetten. Want echt werk had hij niet, deed hij niet en wilde ook nooit doen. DJ zijn, dat deed hij zonder echte kennis en verdieping. De play button aanzetten op 70’s en 80’s feestjes en genieten van die ‘aandacht’. Maar wie moest om 1 vóór 12 uur ‘s nachts zijn belastingaangifte voor de deadline doen? Dat was ik. En gek genoeg deed ik het, iedere keer weer. Ook van zijn ‘bedrijf’ opzetten, bedrijfskaartjes en website ontwerpen tot de hele administratie opzetten en facturen maken. Ondanks mijn full-time werk en burn out. Hij had niets op orde, en leek die verantwoordelijkheid ook niet te willen nemen. Fun and Play is zijn leven, ten koste van anderen. Ik had juist behoefte aan stabiliteit en samen aan een toekomst te bouwen.
Ik begon steeds meer alleen uit te gaan om mijn eigen leven te ontvluchten. Nachten achter elkaar met niet alleen de Chardonnay’s. Ik begon steeds meer leeftijdsgenoten te ontmoeten en te ontdekken hoe leuk en simpel het leven eigenlijk kon zijn. Ik hield niet van wisselende contacten. Maar een one night stand hield aan tot een film-achtige zomer flirt, zonder complicaties en alleen samen plezier hebben. Samen koken, in het park op een kleed liggen, film kijken…
Op een gegeven moment realiseerde ik dat ik niet van hem (narcist) hield. Dit maakte het makkelijker om te voelen dat de relatie niet goed voor mij was. Ik wilde weg uit de situatie. Weg van zijn narcisme, leugens en ook nog zijn dwang neurose die hij altijd geheim heeft gehouden.
In plaats van voor mijzelf gezond op te komen besloot ik radicaal mijn baan op te zeggen en naar Amsterdam te verhuizen. ‘Ik kon hem toch niet op straat zetten?’ was mijn onvolwassen gedachte. Verhuizen en radicale verandering was beter. Want dan had hij tenminste nog een stabiele basis en was ik niet een slecht persoon. Hij kreeg bijna de gehele inboedel van mij cadeau.
Het vreemde was is dat hij zich er vrijwel meteen bij neer legde. De ‘ik wil voor je vechten’ of ‘ik wil niet uit elkaar’ is nooit gekomen. Ik denk dat hij voelde dat het mentale spelletje voorbij was. ‘Ik mis je’ heb ik ook nooit mogen horen, na alles wat ik voor hem in die 2 jaar heb gedaan. Ik heb hem nog 1 keer ontmoet om voor de zoveelste keer zijn bestanden van mijn pc op USB-stick te geven. Hij zei dat we samen kindjes gingen krijgen. ‘Nee, dat gaat nooit gebeuren.’ zei ik toen trots, wetende dat dit de zoveelste valse toekomstbelofte is om mij te beïnvloeden. Hij zag er energieloos uit en deed niet aan zijn ‘leuke’ acteerwerk. Voor het eerst zag ik dat hij niets voorstelde voor zonder de constante aanstroom van energie van iemand anders.
Inmiddels woon ik met de liefde van mijn leven samen in onze eerste koopwoning. Beiden hebben we een traumatische jeugd gehad, maar komen we er samen doorheen. Er is plaats voor liefde, persoonlijke groei, vertrouwen, gezonde ruzies en het allerbelangrijkste; een partner waar je bij thuis kan komen. We wonen nu landelijker voor de rust en tuinieren graag samen. Heerlijk cliché en stabiel.
Terugkijkend heb ik geleerd dat door het gebrek van eigen grenzen te kunnen zetten dit soort manipulators zich aan je vastklampen. Zij zoeken dit soort vrouwen op. Gek genoeg heb ik alle rode vlaggen in het begin genegeerd of hij wist er een mooi verhaal van te maken:
– Geen eigen ‘echte’ vrienden hebben of deze steeds verliezen.
– Vanaf het begin scharrelen/vreemdgaan.
– Constant liegen.
– De mooie gebeurtenissen van de partner saboteren door niet op te dagen, te laat komen etc.
– Het allerbelangrijkste: de waarschuwingen van andere vrouwen/exen negeren. Ik dacht in het begin; bij mij gebeurt dit niet. Ik ben lief en zorgzaam; van mij gaat hij geen misbruik maken.
– Mijn vriendinnen overnemen en geniepig bij sommigen iets ‘proberen’.
– Andere verhalen/realiteiten vertellen aan anderen, zich constant indekken.
Wanneer ik voormalige buren tegenkom doen ze alsof ze mij niet kennen. (We deden vaak veel samen.) Voor anderen was hij altijd hartstikke leuk en gezellig, hoe kan tenslotte zo’n iemand iets slechts doen? Hij lijkt ook erg leuk, zolang je niet met hem bevriend raakt of een relatie mee krijgt.
Hij rollebolt inmiddels met mijn toenmalige goede vriendin. Ik denk dat hij probeert om met haar te gaan samen wonen. Mijn toenmalige appartement waar hij in bleef wonen werd een jaar later te koop gezet. Alleen kan hij niets huren of kopen. Dit heeft hij bij alle vrouwen altijd gedaan: vastklampen en (financieel) uitbuiten en zelf geen verantwoordelijkheid nemen. Nog steeds merk ik dat sommige kennissen doen alsof ze mij niet kennen, alsof ik iemand iets ergs heb aangedaan.
Het maakt mij nu niet meer uit, ik heb het losgelaten. Ik weet dat ik altijd het goede voor iemand heb gedaan. Ondanks hoe hij mij heeft behandeld. Hij mag van mij vertellen wat hij wilt, ik heb er vertrouwen in dat zijn ware aard hem ooit achterna zal komen. Ik hoop oprecht dat hij zich dit gaat realiseren en gepaste hulp zoekt voor zijn eigen trauma’s en problemen.
Ik ben nu de sterke Amazone die ik altijd hoorde te zijn. Nog steeds lief en zorgzaam, maar één die wel weet wat haar grenzen zijn en hoe zij die kan communiceren.
Heb in het verleden zelf maar liefst 4 personen meegemaakt, in vriendschappen, die enorm veel kenmerken van narcisme vertoonden.
Drie daarvan waren ‘openlijke narcisten’ en één persoon had meer verborgen narcisme.
Met al deze personen ben ik enorm spaak gelopen.
Wat mij aan deze personen vooral is opgevallen, is dat ze enorm zelfingenomen waren en altijd dergelijke problemen ‘externaliseerden’.
Ze deden niets anders dan zichzelf goed praten, alles recht praten wat krom was en ze wezen continu met het vingertje naar een ander.
Altijd was een ander ‘vreemd, raar, gestoord, merkwaardig etc’.
Nooit lag er iets aan hun.
Heb hier zelf veel last van gehad.
Ben van mezelf best wel een onzeker iemand en heb tevens best last van gevoelens van minderwaardigheid.
Heb zelf het vermoeden dat ik deze personen dan ook hiermee heb aangetrokken.
Wil me niet als een slachtoffer van hun opstellen, maar heb me best wel gedupeerd gevoeld door hun gedrag.
Deze personen hebben mij best wel lang gebruikt cq misbruikt op sociaal en emotioneel vlak.
Zou graag nog iets aan mijn bovenstaande verhaal willen toevoegen.
Het betreft specifiek één persoon (van die 4 voormalig vrienden).
Deze persoon is echt een openlijke narcist.
Een ongelooflijke manipulatieve en onbetrouwbare blaaskaak.
Hij doet niets anders dan mensen treiteren, intimideren en chanteren.
Ook bij een aantal vrienden van mij doet hij dit
Hij is verschrikkelijk onberekenbaar en is voortdurend aan het stalken via de sms, whatsapp oid.
Ik ga al 6 jaar niet meer met hem om, maar vorig jaar heeft hij mij ook lastig gevallen per sms.
Blijkbaar is hij kwaad op alles en iedereen die zijn handen van hem heeft afgetrokken.
Deze persoon heeft echt professionele hulp nodig, want het probleem ligt echt bij hem.
Altijd ligt het in zijn ogen aan anderen en hijzelf vind zichzelf ‘geweldig’.
Hij denkt van zichzelf dat hij heel sociaal is, maar het tegenovergestelde is waar.
Hij is een egoïstische en arrogante kwal.
Het is eigenlijk een wonder dat ik ca 13 jaar met hem ben omgegaan.
Heb hem teveel toe vertrouwd en veel te veel van hem getolereerd.
Daar ben ik ook wel naïef in geweest.
Ik ben ook met een narcist getrouwd. Het is erg zwaar
Dus jij wil zeggen dat je niet vreemd bent gegaan tijdens je relatie?
Dus jij wil zeggen dat je niet vreemd bent gegaan tijdens je relatie?
Zo herkenbaar. Gelukkig was ik nog niet lang bij hem maar de gevolgen zijn echter groots. Hij kleineerde mij ook ik was niets hij was alles. Toen hij begon te dreigen en ik al diverse keren door hem seksueel was misbruikt. Hij een geladen pistool naar mij toe gericht heeft. Wilde ik maar een ding snel weg. Dagen was het stil gelukkig tot dat hij schijnheilig vroeg. Druk aan het studeren. Toen heb ik hem via whatsapp alles gezegd hoe ik over hem dacht en wat hij mij heeft aangedaan. Hij ontkende alles ik wilde zelf ook. Terwijl hij heel goed kon zien en horen want ik zei nee. Maar hij ging maar door voor zijn eigen plezier. Heb gezegd dat het een narcist is totaal geen empathie heeft en altijd maar aan zichzelf dacht. Alles moest op zijn manier anders was hij boos of negeerde mij of begon met dreigen. Ik was in zijn ogen de enige maar daar geloofde ik nooit in. Want hij had met tig dames contact en als ik contact had met een vriend of collega mocht dat niet. En wat kreeg ik als reactie dat ik aandacht zocht, over alles loog en vreemd zou zijn geweest. Heb er niet eens op gereageerd en het geblokkeerd. De ene dag gaat het goed de andere dag nergens zin in. En denk ik hoe kan iemand zo ongevoelig en hard zijn en een vrouw dit aan doen.
Wat herkenbaar…
Ik zit in dezelfde situatie op dit moment….
Ik weet nu wat ik moet doen.
Ik sta perplex van je verhaal Anna. Dank je wel voor het delen. Ik kan mijn levenservaring uit mijn 3-jarige relatie met een verborgen narcistische vrouw haast 1-op-1 teruglezen.
Ook ik wist niets af van narcisme en klaarblijkelijk kende ik mijzelf niet goed genoeg om in te zien dat ook ik empathisch ben aangelegd. Wat jou is overkomen is mij letterlijk ook overkomen in haast dezelfde situaties. Wat voor mij begon als een droom, is geëindigd in een nachtmerrie en de nare droom duurt voort. Al ben ik 7 maanden geleden uit de relatie gestapt, na het verbreken van deze destructieve relatie barstte de hel los en kwamen alle lijken uit de kast: leugens, bedrog, vreemdgaan, valse aangifte, lastercampagnes, en recentelijk het dubbel leven dat mijn ex leidde met andere mannen terwijl ik gewoon werken was.
Ik leerde haar kennen – niet op de sportschool – maar op het schoolplein. Een introverte, breekbare maar erg mooie en charmante vrouw met een dochtertje die net zo oud was als mijn zoontje. We raakte aan de praat en we wisselden na 2 weken onze nummers uit. Ze kwam op de koffie en we deelde onze verhalen. Althans, ik deelde mijn verhaal en zei vroeg me de oren van het hoofd. Ze liet niet veel los maar wat ze vertelde ging kort over haar lichamelijk aandoening (ziekte van Crohn), dat ze daarom niet kon werken, dat al haar exen slecht waren geweest, vreemdgingen, mishandelden of haar verstootte vanwege haar ziekte. Ze had een zwaar leven achter de rug en ik voelde gelijk een steek in mijn hart. Hoe kon zo’n mooie doch breekbare vrouw zoveel pech op haar levenspad hebben gehad en zo zijn beschadigd in de liefde. Ik kreeg intens medelijden met haar en ik wilde haar vervolgens blijven zien om haar te steunen en omdat ik aangetrokken werd door haar voorkomen. Haar slachtofferrol was overweldigend voor mij. We konden heerlijk praten over koetjes en kalfje en we hadden meteen een klik. Vervolgens ging het erg snel, na 2 weken bleef ze slapen en 2 weken later stond ze al voor de deur met haar dochtertje. We vierden samen kerst en meteen ook oud en nieuw. Maar dat triggerde mij wel. “want waar waren haar vrienden, wanneer ontmoet ik die”, vroeg ik haar. Ze barstte in huilen uit; ze had geen vrienden meer, die hadden allemaal de kant van haar ex gekozen. Wederom werd ik overweldigd door haar slachtofferschap.
Na 3 maanden ontstonden de eerste conflicten en bracht ze drama in onze relatie. “waarom zorg je minder goed voor me, waarom kan het niet zo zien net als kerst, waarom onderneem je uitstapjes met je zoontje en mogen wij niet mee, wat zou ik toch graag met jou willen samenwonen, ik moet alles alleen doen van een bijstand, ik voel me zo eenzaam, waarom zie ik je zo weinig”…. Allemaal verwijten en ik leek het contact met haar te verliezen. Ik kon het niet plaatsen, waar kwam dit ineens vandaan? Ik voelde dat er iets niet klopte, ik wist alleen niet wat totdat ik haar betrapte dat ze in mijn telefoon aan het spieken was (controle). Ik heb haar toen de deur gewezen.
Een week later stond ze huilend voor de deur, met een bos rozen, een dikke jas en daaronder een set dure lingerie. Achteraf bezien waren haar (prachtige) lichaam en het slachtoffergedrag de troeven waarmee ze iedereen om de vinger wikkelde, zo ook mij. Ik nam haar terug, en het ging weer even goed. Ik gaf en investeerde veel. Ook ik vond het niet erg om te geven. Ik was krachtig genoeg en met een goede baan kon ik het mijzelf ook veroorloven. Maar ondertussen, mijn intuïtie knaagde, mijn onderbuik rammelde maar ik kon de vinger er niet op leggen. De relatie ging door en door maar wel met merkwaardige momenten. Zo mocht ik niet met vrienden afspreken zonder dat zij erbij was, ging ze ineens overal mee naartoe, had ze moeite met mijn ex (moeder van mijn kind) en probeerde ze te stoken tussen ons door zich te bemoeien met het co-ouderschap.
Ik raakte meer in de ban van haar maar tegelijkertijd koos ik meer mijn eigen pad. En ineens was daar haar borstvergroting, vanaf dat moment werd ze zelfverzekerder, nam ze deel aan de zorg in huis en dat alles in combinatie met het slachtofferschap was precies de gevoelige snaar. We boekten een hotel, maar het was alles behalve gezellig. Een vreemde spanning hing in de lucht. We kregen het over mijn vriendinnen. Gewoon vriendinnen, de partners van mijn vrienden waar ik goed mee kan praten. Dat vond ze maar niks, want ze was bang dat ik vreemd ging. Achteraf gezien was zei het die vreemdging, maar dat wist- en zag ik toen niet. Ik heb geen facebook, instagram, niks…. Ik doe daar niet aan. Op social media staan alleen foto’s van haarzelf en haar dochtertje. Nooit postte ze foto’s van mij en haar, of van ons vier als samengesteld gezin. Ik wist ook niet dat al die tijd haar status op vrijgezel stond en toen ik haar daarmee confronteerde; “oow, dat was ik vergeten” was het excuus. Veel is daarna nog gebeurd maar na 2 jaar kon ze het masker niet meer ophouden. Drama, manipulatie, conflicten….. aantrekken, afstoten kwamen steeds vaker voor. Ondertussen was ik smoorverliefd en had een roze bril op. Ik voelde me wel ongelukkiger, ik mistte mijn achterban maar ik kon niet uit de relatie stappen. Ik relativeerde alles weg en ver excuseerde mezelf voor haar gedrag bij vrienden, familie en kennissen die ik ook steeds minder vaak ging zien.
We leefden in onze eigen bubbel en die draaide vooral om aandacht, zorg en liefde voor haar. Ik heb in die periode mezelf helemaal weggegeven en mede door de seks en het straffen werd de band steeds intenser en extremer. Ik leefde in een parallelle wereld en ik raakte steeds meer overprikkeld en verwijderd van de realiteit. Ik deed mijn dagelijkse ding, maar het voelde leeg. Ik had steeds minder plezier in de dingen die me normaal gesproken veel energie gaven. Ik werd onzekerder, twijfelde meer aan mezelf en ik was ineens ook bang om alleen te zijn. Als we dus uit gingen, ging mijn ex mee en stond ze vrolijk te flirten met andere mannen. Maar zag ik dat wel goed? Want ik twijfelde ondertussen aan alles.
Uiteindelijk barstte de bom na mijn liefdesverklaring. We waren 1000 dagen samen en ik had groots uitgepakt. Vanaf dat moment ging het fout en was de liefde, de aandacht, de seks, de zorg verdwenen. Waar ik eerst op een voetstuk stond, was ik nu minder dan een deurmat. Vreemd en kwetsend gedrag zoals buitensluiten van haar familie, stiltebehandelingen, foto’s van haar met een andere man als profielfoto’s op social media, kil en afstandelijk gedrag, drama of we wel of niet samen op vakantie gingen, plannen omgooien,….. het heeft nog 3 maanden geduurd en vlak voor sinterklaas was het over! Met mijn laatste beetje energie trok ik de stekker uit de relatie. Ik was op! Wat ik toen niet wist, er was al een ander en dat kwam haar dochtertje mij vertellen op oudejaarsdag, drie weken na de breuk. Het jaar 2022 begon voor mij met een valse aangifte wegens mishandeling, lastercampagnes, vrienden tegen me opstoken, mij negeren, mijn zoontje negeren, auto bekrassen, stalken en noem maar op. Voor diegene die willen breken met een narcist, bereid je exit zorgvuldig voor. Lees erover op internet.
Ik kan nog uren doorschrijven, over alle lijken die daarna uit de kast zijn komen vallen. Maar het is goed zo. Ik wil afsluiten met een tip: het boek ‘Adem des Levens’ van Niels Bagchus heeft mij zoveel inzicht gegeven, dat ik nu weet waar ik mijzelf in moet gaan helen om te voorkomen dat mij dit nooit, maar dan ook nooit meer zal gebeuren. Nogmaals dank Anna!
Wat ontzettend pijnlijk en verdrietig Anna. Maar voor mij ook zo herkenbaar. Ik heb ruim 20 jaar met een narcist geleefd. Hij heeft me heel veel verdriet, ellende en eenzaamheid bezorgd. Maar gelukkig ook 2 prachtige kinderen die er zelf voor gekozen hebben geen band met hun vader te willen voor nu. Of dit ooit verandert is natuurlijk aan hun. Voor hun vind ik het zo ontzettend jammer dat ze eigenlijk geen vader hebben want zo ervaren zij het.
Toen ik je artikel in 1 adem uitlas, kwamen de beelden bij mij weer terug. Ik volg nu schematherapie, al 1 jaar lang, bijna afgerond, om o.a. deze ellende in mijn leven te kunnen begrijpen en te plaatsen. Dankjewel voor je verhaal. Herkenning deed me goed ondanks dat het voor jou ook een groot drama is geweest maar je hebt je verhaal met ren doel geschreven en daar ben ik je dankbaar voor.
Groet,
Anita
Ik had een LAT RELATIE van 2006 tot 2017. Ik herken mij hierin alsof ik hetzelf schreef. Zoveel héél veel overeenkomsten
NPS narcisme
Daar weet ik het mijne wel van heb 11 jaar een lat relatie gehad met een narcist. Totaal geen empatie en geen gevoel voor humor als een ander pijn had of verdrietig was kon hij geen medeleven tonen en lachte er vaker zelfs mee en zei dat is niet echt zo geloof die niet. Empathie was er dus totaal niet , maar kon dan wel heel goed doen alsof. Hij kon het hards om zichzelf lachen en als hij dacht dat ik om hem lachte (wat niet eens zo was ) dan uite zich dat in een woedeuitbarsting bij hem. Ik was dom gek en ook nog eens jaloers schreeuwde hij dan. Hij kon alles het beste en was overal beter in dan een ander. Zijn hele leven was een leugen zijn scholen werk enz waar hij zichzelf zo mee de hemel in deed prijzen was was gelogen. Bij hem waren alle andere mensen leugenaars en viezerikken en ik moest niemand geloven als ze iets negatiefs over hem vertelde. Dat zijn rare mensen geloof hun niet ze liegen allemaal en dat doen ze omdat ze jaloers op ons zijn en de relatie kapot willen maken. Als ik de weekeinden bij hem was wilde hij liever niet dat mensen in mijn buurt kwamen en mannen al helemaal niet en dan zei hij weer dat is een viezerik kom hier die wil jou alleen maar hebben en n….n. Zijn eigen vrienden maakte hij slecht (viezerikken zijn het ) ik werd weggetrokken als iemand spontaan een praatje met mij wilde maken die deugen niet was het dan. Buurvrouw van hem kwam buiten een keer bij mij staan voor een praatje, als een bliksemflits stond meneer erbij had niet graag dat ik met de buurt praatte. Manipuleren kon hij goed machtspositie aannemen en mij gevangen houden in zijn wereld van NPS. en ik wilde zo graag weg maar kreeg het niet voor elkaar ik had meer verdriet dan vreugde in die relatie en had vaker gekapt maar het lukte hem steeds weer om mij terug te halen met zijn toneelspelletje. Bij de uitvaart van mijn moeder en mijn zus zat hij naast mij ik zat er dan ALLEEN geen arm om mij heen geen troostend woord geen kus geen zakdoek voor mij en ik had verdiet. Hij vond het belangerijker om bij de koffietaffel weer de dikke pik uit te hangen en te lachen om zijn eigen domme grappen. Mijn familie en kennissen kotste hem uit. Uiteindelijk moest er iets heel ergs gebeuren met mij en ik wakker werd in het ziekenhuis… en dat gaf echt de genadeklap en vond ik mijn verlossing.
En een nieuw verhaal begon stalking jij bent van mij van mij van mij ik maak je dood . PFFFT Fuck you NARCO dacht ik deze keer ben ik de sterkste💪🏽
Ik ben een paar jaar verlost van dat afgesloten leventje en weet dat er meer bestaat dan wat ik allemaal had meegemaakt.
Ja NPS narcisme vroeger wist ik dit niet dat dat erbij hoorde allemaal en dacht dat het een persoon was die zich zelf boven alles bewonderde. Maar ik ben nu gelukkiger als in die tijd